inplācātus

(inplacatus, inplacată, inplacatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inplacatus
Gen.
inplacati
Dat.
inplacato
Acc.
inplacatum
Abl.
inplacato
Voc.
inplacate
PLURALE
Nom.
inplacati
Gen.
inplacatōrum
Dat.
inplacatis
Acc.
inplacatos
Abl.
inplacatis
Voc.
inplacati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inplacată
Gen.
inplacatae
Dat.
inplacatae
Acc.
inplacatam
Abl.
inplacatā
Voc.
inplacată
PLURALE
Nom.
inplacatae
Gen.
inplacatārum
Dat.
inplacatis
Acc.
inplacatas
Abl.
inplacatis
Voc.
inplacatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inplacatum
Gen.
inplacati
Dat.
inplacato
Acc.
inplacatum
Abl.
inplacato
Voc.
inplacatum
PLURALE
Nom.
inplacata
Gen.
inplacatōrum
Dat.
inplacatis
Acc.
inplacata
Abl.
inplacatis
Voc.
inplacata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPLACATUS100}}
---CACHE---