inpĕtor - Diatesi passiva
(inpĕto, inpĕtis, inpetii, inpetitum, inpĕtĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inpĕtor
II sing.
inpĕtĕris, inpĕtĕre
III sing.
inpĕtĭtur
I plur.
inpĕtĭmur
II plur.
inpĕtimĭni
III plur.
inpĕtuntur
IMPERFETTO
I sing.
inpĕtēbar
II sing.
inpĕtebāris, inpĕtebāre
III sing.
inpĕtebātur
I plur.
inpĕtebāmur
II plur.
inpĕtebamĭni
III plur.
inpĕtebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inpĕtar
II sing.
inpĕtēris, inpĕtēre
III sing.
inpĕtētur
I plur.
inpĕtēmur
II plur.
inpĕtemĭni
III plur.
inpĕtentur
PERFETTO
I sing.
inpetitus, –a, –um sum
II sing.
inpetitus, –a, –um es
III sing.
inpetitus, –a, –um est
I plur.
inpetiti, –ae, –a sumus
II plur.
inpetiti, –ae, –a estis
III plur.
inpetiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inpetitus, –a, –um eram
II sing.
inpetitus, –a, –um eras
III sing.
inpetitus, –a, –um erat
I plur.
inpetiti, –ae, –a eramus
II plur.
inpetiti, –ae, –a eratis
III plur.
inpetiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inpetitus, –a, –um ero
II sing.
inpetitus, –a, –um eris
III sing.
inpetitus, –a, –um erit
I plur.
inpetiti, –ae, –a erimus
II plur.
inpetiti, –ae, –a eritis
III plur.
inpetiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inpĕtar
II sing.
inpĕtāris, inpĕtāre
III sing.
inpĕtātur
I plur.
inpĕtāmur
II plur.
inpĕtamĭni
III plur.
inpĕtantur
IMPERFETTO
I sing.
inpĕtĕrer
II sing.
inpĕterēris, inpĕterēre
III sing.
inpĕterētur
I plur.
inpĕterēmur
II plur.
inpĕteremĭni
III plur.
inpĕterentur
PERFETTO
I sing.
inpetitus, –a, –um sim
II sing.
inpetitus, –a, –um sis
III sing.
inpetitus, –a, –um sit
I plur.
inpetiti, –ae, –a simus
II plur.
inpetiti, –ae, –a sitis
III plur.
inpetiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inpetitus, –a, –um essem
II sing.
inpetitus, –a, –um esses
III sing.
inpetitus, –a, –um esset
I plur.
inpetiti, –ae, –a essemus
II plur.
inpetiti, –ae, –a essetis
III plur.
inpetiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inpĕtĕre
II plur.
inpĕtimĭni
FUTURO
II sing.
inpĕtĭtor
III sing.
inpĕtĭtor
II plur.
–
III plur.
inpĕtuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
inpetitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inpĕti
PERFETTO
Singolare:
inpetitus, –a, –um esse
Plurale:
inpetiti, –ae, –a esse
FUTURO
inpetitum esse
GERUNDIVO
inpĕtendus, –a, –um
SUPINO
inpetitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
inpĕtor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android