inpărātus

(inparatus, inparată, inparatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inparatus
Gen.
inparati
Dat.
inparato
Acc.
inparatum
Abl.
inparato
Voc.
inparate
PLURALE
Nom.
inparati
Gen.
inparatōrum
Dat.
inparatis
Acc.
inparatos
Abl.
inparatis
Voc.
inparati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inparată
Gen.
inparatae
Dat.
inparatae
Acc.
inparatam
Abl.
inparatā
Voc.
inparată
PLURALE
Nom.
inparatae
Gen.
inparatārum
Dat.
inparatis
Acc.
inparatas
Abl.
inparatis
Voc.
inparatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inparatum
Gen.
inparati
Dat.
inparato
Acc.
inparatum
Abl.
inparato
Voc.
inparatum
PLURALE
Nom.
inparata
Gen.
inparatōrum
Dat.
inparatis
Acc.
inparata
Abl.
inparatis
Voc.
inparata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPARATUS100}}
---CACHE---