ĭnobrŭtus

(inobrutus, inobrută, inobrutum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inobrutus
Gen.
inobruti
Dat.
inobruto
Acc.
inobrutum
Abl.
inobruto
Voc.
inobrute
PLURALE
Nom.
inobruti
Gen.
inobrutōrum
Dat.
inobrutis
Acc.
inobrutos
Abl.
inobrutis
Voc.
inobruti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inobrută
Gen.
inobrutae
Dat.
inobrutae
Acc.
inobrutam
Abl.
inobrutā
Voc.
inobrută
PLURALE
Nom.
inobrutae
Gen.
inobrutārum
Dat.
inobrutis
Acc.
inobrutas
Abl.
inobrutis
Voc.
inobrutae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inobrutum
Gen.
inobruti
Dat.
inobruto
Acc.
inobrutum
Abl.
inobruto
Voc.
inobrutum
PLURALE
Nom.
inobruta
Gen.
inobrutōrum
Dat.
inobrutis
Acc.
inobruta
Abl.
inobrutis
Voc.
inobruta




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INOBRUTUS100}}
---CACHE---