inmĕdĭtātus

(inmeditatus, inmeditată, inmeditatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inmeditatus
Gen.
inmeditati
Dat.
inmeditato
Acc.
inmeditatum
Abl.
inmeditato
Voc.
inmeditate
PLURALE
Nom.
inmeditati
Gen.
inmeditatōrum
Dat.
inmeditatis
Acc.
inmeditatos
Abl.
inmeditatis
Voc.
inmeditati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inmeditată
Gen.
inmeditatae
Dat.
inmeditatae
Acc.
inmeditatam
Abl.
inmeditatā
Voc.
inmeditată
PLURALE
Nom.
inmeditatae
Gen.
inmeditatārum
Dat.
inmeditatis
Acc.
inmeditatas
Abl.
inmeditatis
Voc.
inmeditatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inmeditatum
Gen.
inmeditati
Dat.
inmeditato
Acc.
inmeditatum
Abl.
inmeditato
Voc.
inmeditatum
PLURALE
Nom.
inmeditata
Gen.
inmeditatōrum
Dat.
inmeditatis
Acc.
inmeditata
Abl.
inmeditatis
Voc.
inmeditata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INMEDITATUS100}}
---CACHE---