ĭnĭtĭor - Diatesi passiva

(ĭnĭtĭo, ĭnĭtĭas, initiavi, initiatum, ĭnĭtĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnĭtĭor
II sing.
ĭnĭtĭāris, ĭnĭtĭāre
III sing.
ĭnĭtĭātur
I plur.
ĭnĭtĭāmur
II plur.
ĭnĭtĭamĭni
III plur.
ĭnĭtĭantur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnĭtĭābar
II sing.
ĭnĭtĭabāris, ĭnĭtĭabāre
III sing.
ĭnĭtĭabātur
I plur.
ĭnĭtĭabāmur
II plur.
ĭnĭtĭabamĭni
III plur.
ĭnĭtĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ĭnĭtĭābor
II sing.
ĭnĭtĭabĕris, ĭnĭtĭabĕre
III sing.
ĭnĭtĭabĭtur
I plur.
ĭnĭtĭabĭmur
II plur.
ĭnĭtĭabimĭni
III plur.
ĭnĭtĭabuntur
PERFETTO
I sing.
initiatus, –a, –um sum
II sing.
initiatus, –a, –um es
III sing.
initiatus, –a, –um est
I plur.
initiati, –ae, –a sumus
II plur.
initiati, –ae, –a estis
III plur.
initiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
initiatus, –a, –um eram
II sing.
initiatus, –a, –um eras
III sing.
initiatus, –a, –um erat
I plur.
initiati, –ae, –a eramus
II plur.
initiati, –ae, –a eratis
III plur.
initiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
initiatus, –a, –um ero
II sing.
initiatus, –a, –um eris
III sing.
initiatus, –a, –um erit
I plur.
initiati, –ae, –a erimus
II plur.
initiati, –ae, –a eritis
III plur.
initiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnĭtĭer
II sing.
ĭnĭtĭēris, ĭnĭtĭēre
III sing.
ĭnĭtĭētur
I plur.
ĭnĭtĭēmur
II plur.
ĭnĭtĭemĭni
III plur.
ĭnĭtĭentur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnĭtĭārer
II sing.
ĭnĭtĭarēris, ĭnĭtĭarēre
III sing.
ĭnĭtĭarētur
I plur.
ĭnĭtĭarēmur
II plur.
ĭnĭtĭaremĭni
III plur.
ĭnĭtĭarentur
PERFETTO
I sing.
initiatus, –a, –um sim
II sing.
initiatus, –a, –um sis
III sing.
initiatus, –a, –um sit
I plur.
initiati, –ae, –a simus
II plur.
initiati, –ae, –a sitis
III plur.
initiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
initiatus, –a, –um essem
II sing.
initiatus, –a, –um esses
III sing.
initiatus, –a, –um esset
I plur.
initiati, –ae, –a essemus
II plur.
initiati, –ae, –a essetis
III plur.
initiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ĭnĭtĭāre
II plur.
ĭnĭtĭamĭni
FUTURO
II sing.
ĭnĭtĭātor
III sing.
ĭnĭtĭātor
II plur.
III plur.
ĭnĭtĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
initiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ĭnĭtĭāri
PERFETTO
Singolare:
initiatus, –a, –um esse
Plurale:
initiati, –ae, –a esse
FUTURO
initiatum esse
GERUNDIVO
ĭnĭtĭandus, –a, –um
SUPINO
initiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INITIOR100}}