Donazione

ĭnĭmīcor - Diatesi passiva

(ĭnĭmīco, ĭnĭmīcas, inimicavi, inimicatum, ĭnĭmīcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnĭmīcor
II sing.
ĭnĭmīcāris, ĭnĭmīcāre
III sing.
ĭnĭmīcātur
I plur.
ĭnĭmīcāmur
II plur.
ĭnĭmīcamĭni
III plur.
ĭnĭmīcantur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnĭmīcābar
II sing.
ĭnĭmīcabāris, ĭnĭmīcabāre
III sing.
ĭnĭmīcabātur
I plur.
ĭnĭmīcabāmur
II plur.
ĭnĭmīcabamĭni
III plur.
ĭnĭmīcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ĭnĭmīcābor
II sing.
ĭnĭmīcabĕris, ĭnĭmīcabĕre
III sing.
ĭnĭmīcabĭtur
I plur.
ĭnĭmīcabĭmur
II plur.
ĭnĭmīcabimĭni
III plur.
ĭnĭmīcabuntur
PERFETTO
I sing.
inimicatus, –a, –um sum
II sing.
inimicatus, –a, –um es
III sing.
inimicatus, –a, –um est
I plur.
inimicati, –ae, –a sumus
II plur.
inimicati, –ae, –a estis
III plur.
inimicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inimicatus, –a, –um eram
II sing.
inimicatus, –a, –um eras
III sing.
inimicatus, –a, –um erat
I plur.
inimicati, –ae, –a eramus
II plur.
inimicati, –ae, –a eratis
III plur.
inimicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inimicatus, –a, –um ero
II sing.
inimicatus, –a, –um eris
III sing.
inimicatus, –a, –um erit
I plur.
inimicati, –ae, –a erimus
II plur.
inimicati, –ae, –a eritis
III plur.
inimicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnĭmīcer
II sing.
ĭnĭmīcēris, ĭnĭmīcēre
III sing.
ĭnĭmīcētur
I plur.
ĭnĭmīcēmur
II plur.
ĭnĭmīcemĭni
III plur.
ĭnĭmīcentur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnĭmīcārer
II sing.
ĭnĭmīcarēris, ĭnĭmīcarēre
III sing.
ĭnĭmīcarētur
I plur.
ĭnĭmīcarēmur
II plur.
ĭnĭmīcaremĭni
III plur.
ĭnĭmīcarentur
PERFETTO
I sing.
inimicatus, –a, –um sim
II sing.
inimicatus, –a, –um sis
III sing.
inimicatus, –a, –um sit
I plur.
inimicati, –ae, –a simus
II plur.
inimicati, –ae, –a sitis
III plur.
inimicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inimicatus, –a, –um essem
II sing.
inimicatus, –a, –um esses
III sing.
inimicatus, –a, –um esset
I plur.
inimicati, –ae, –a essemus
II plur.
inimicati, –ae, –a essetis
III plur.
inimicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ĭnĭmīcāre
II plur.
ĭnĭmīcamĭni
FUTURO
II sing.
ĭnĭmīcātor
III sing.
ĭnĭmīcātor
II plur.
–
III plur.
ĭnĭmīcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inimicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ĭnĭmīcāri
PERFETTO
Singolare:
inimicatus, –a, –um esse
Plurale:
inimicati, –ae, –a esse
FUTURO
inimicatum esse
GERUNDIVO
ĭnĭmīcandus, –a, –um
SUPINO
inimicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ ĭnĭmīco
ĭnĭmīcor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
inimicatus agg. inf. perf.
ĭnĭmīcē avv.
ĭnĭmīciter avv.
ĭnĭmīcĭtĭa sost. femm. I decl.
ĭnĭmīco v. tr. I coniug.
ĭnĭmīcor v. tr. I coniug.
ĭnĭmīcor v. intr. dep. I coniug.
ĭnĭmīcus sost. masch. II decl.
ĭnĭmīcus agg. I cl.
ĭnĭmĭtābĭlis agg. II cl.
ĭnintellĕgens agg. II cl.
ĭninterprĕtābĭlis agg. II cl.
ĭninventĭbĭlis agg. II cl.
ĭninvestīgābĭlis agg. II cl.
ĭnīquans agg. part. pres. II cl.
ĭnīquē avv.
ĭnīqui sost. masch. pl. II decl.
ĭnīquĭtās sost. femm. III decl.
ĭnīquo v. tr. I coniug.
ĭnīquor v. tr. I coniug.
{{ID:INIMICOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android