infuscor - Diatesi passiva
(infusco, infuscas, infuscavi, infuscatum, infuscāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
infuscor
II sing.
infuscāris, infuscāre
III sing.
infuscātur
I plur.
infuscāmur
II plur.
infuscamĭni
III plur.
infuscantur
IMPERFETTO
I sing.
infuscābar
II sing.
infuscabāris, infuscabāre
III sing.
infuscabātur
I plur.
infuscabāmur
II plur.
infuscabamĭni
III plur.
infuscabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
infuscābor
II sing.
infuscabĕris, infuscabĕre
III sing.
infuscabĭtur
I plur.
infuscabĭmur
II plur.
infuscabimĭni
III plur.
infuscabuntur
PERFETTO
I sing.
infuscatus, –a, –um sum
II sing.
infuscatus, –a, –um es
III sing.
infuscatus, –a, –um est
I plur.
infuscati, –ae, –a sumus
II plur.
infuscati, –ae, –a estis
III plur.
infuscati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
infuscatus, –a, –um eram
II sing.
infuscatus, –a, –um eras
III sing.
infuscatus, –a, –um erat
I plur.
infuscati, –ae, –a eramus
II plur.
infuscati, –ae, –a eratis
III plur.
infuscati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
infuscatus, –a, –um ero
II sing.
infuscatus, –a, –um eris
III sing.
infuscatus, –a, –um erit
I plur.
infuscati, –ae, –a erimus
II plur.
infuscati, –ae, –a eritis
III plur.
infuscati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
infuscer
II sing.
infuscēris, infuscēre
III sing.
infuscētur
I plur.
infuscēmur
II plur.
infuscemĭni
III plur.
infuscentur
IMPERFETTO
I sing.
infuscārer
II sing.
infuscarēris, infuscarēre
III sing.
infuscarētur
I plur.
infuscarēmur
II plur.
infuscaremĭni
III plur.
infuscarentur
PERFETTO
I sing.
infuscatus, –a, –um sim
II sing.
infuscatus, –a, –um sis
III sing.
infuscatus, –a, –um sit
I plur.
infuscati, –ae, –a simus
II plur.
infuscati, –ae, –a sitis
III plur.
infuscati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
infuscatus, –a, –um essem
II sing.
infuscatus, –a, –um esses
III sing.
infuscatus, –a, –um esset
I plur.
infuscati, –ae, –a essemus
II plur.
infuscati, –ae, –a essetis
III plur.
infuscati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
infuscāre
II plur.
infuscamĭni
FUTURO
II sing.
infuscātor
III sing.
infuscātor
II plur.
–
III plur.
infuscantor
PARTICIPIO
PERFETTO
infuscatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
infuscāri
PERFETTO
Singolare:
infuscatus, –a, –um esse
Plurale:
infuscati, –ae, –a esse
FUTURO
infuscatum esse
GERUNDIVO
infuscandus, –a, –um
SUPINO
infuscatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
infuscor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android