informor - Diatesi passiva
(informo, informas, informavi, informatum, informāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
informor
II sing.
informāris, informāre
III sing.
informātur
I plur.
informāmur
II plur.
informamĭni
III plur.
informantur
IMPERFETTO
I sing.
informābar
II sing.
informabāris, informabāre
III sing.
informabātur
I plur.
informabāmur
II plur.
informabamĭni
III plur.
informabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
informābor
II sing.
informabĕris, informabĕre
III sing.
informabĭtur
I plur.
informabĭmur
II plur.
informabimĭni
III plur.
informabuntur
PERFETTO
I sing.
informatus, –a, –um sum
II sing.
informatus, –a, –um es
III sing.
informatus, –a, –um est
I plur.
informati, –ae, –a sumus
II plur.
informati, –ae, –a estis
III plur.
informati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
informatus, –a, –um eram
II sing.
informatus, –a, –um eras
III sing.
informatus, –a, –um erat
I plur.
informati, –ae, –a eramus
II plur.
informati, –ae, –a eratis
III plur.
informati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
informatus, –a, –um ero
II sing.
informatus, –a, –um eris
III sing.
informatus, –a, –um erit
I plur.
informati, –ae, –a erimus
II plur.
informati, –ae, –a eritis
III plur.
informati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
informer
II sing.
informēris, informēre
III sing.
informētur
I plur.
informēmur
II plur.
informemĭni
III plur.
informentur
IMPERFETTO
I sing.
informārer
II sing.
informarēris, informarēre
III sing.
informarētur
I plur.
informarēmur
II plur.
informaremĭni
III plur.
informarentur
PERFETTO
I sing.
informatus, –a, –um sim
II sing.
informatus, –a, –um sis
III sing.
informatus, –a, –um sit
I plur.
informati, –ae, –a simus
II plur.
informati, –ae, –a sitis
III plur.
informati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
informatus, –a, –um essem
II sing.
informatus, –a, –um esses
III sing.
informatus, –a, –um esset
I plur.
informati, –ae, –a essemus
II plur.
informati, –ae, –a essetis
III plur.
informati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
informāre
II plur.
informamĭni
FUTURO
II sing.
informātor
III sing.
informātor
II plur.
–
III plur.
informantor
PARTICIPIO
PERFETTO
informatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
informāri
PERFETTO
Singolare:
informatus, –a, –um esse
Plurale:
informati, –ae, –a esse
FUTURO
informatum esse
GERUNDIVO
informandus, –a, –um
SUPINO
informatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
informor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android