infervēfĭo - Diatesi passiva
(infervēfăcĭo, infervēfăcis, infervefeci, infervefactum, infervēfăcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
infervēfĭo
II sing.
infervēfis
III sing.
infervēfit
I plur.
infervēfīmus
II plur.
infervēfītis
III plur.
infervēfiunt
IMPERFETTO
I sing.
infervēfiēbam
II sing.
infervēfiēbas
III sing.
infervēfiēbat
I plur.
infervēfiebāmus
II plur.
infervēfiebātis
III plur.
infervēfiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
infervēfĭam
II sing.
infervēfĭes
III sing.
infervēfĭet
I plur.
infervēfiēmus
II plur.
infervēfiētis
III plur.
infervēfĭent
PERFETTO
I sing.
infervefactus, –a, –um sum
II sing.
infervefactus, –a, –um es
III sing.
infervefactus, –a, –um est
I plur.
infervefacti, –ae, –a sumus
II plur.
infervefacti, –ae, –a estis
III plur.
infervefacti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
infervefactus, –a, –um eram
II sing.
infervefactus, –a, –um eras
III sing.
infervefactus, –a, –um erat
I plur.
infervefacti, –ae, –a eramus
II plur.
infervefacti, –ae, –a eratis
III plur.
infervefacti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
infervefactus, –a, –um ero
II sing.
infervefactus, –a, –um eris
III sing.
infervefactus, –a, –um erit
I plur.
infervefacti, –ae, –a erimus
II plur.
infervefacti, –ae, –a eritis
III plur.
infervefacti, –ae, –a erunt
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
infervēfĭam
II sing.
infervēfĭas
III sing.
infervēfĭat
I plur.
infervēfiāmus
II plur.
infervēfiātis
III plur.
infervēfĭant
IMPERFETTO
I sing.
infervēfiĕrem
II sing.
infervēfiĕres
III sing.
infervēfiĕret
I plur.
infervēferēmus
II plur.
infervēferētis
III plur.
infervēfĕrent
PERFETTO
I sing.
infervefactus, –a, –um sim
II sing.
infervefactus, –a, –um sis
III sing.
infervefactus, –a, –um sit
I plur.
infervefacti, –ae, –a simus
II plur.
infervefacti, –ae, –a sitis
III plur.
infervefacti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
infervefactus, –a, –um essem
II sing.
infervefactus, –a, –um esses
III sing.
infervefactus, –a, –um esset
I plur.
infervefacti, –ae, –a essemus
II plur.
infervefacti, –ae, –a essetis
III plur.
infervefacti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
infervēfi
II plur.
infervēfĭte
FUTURO
II sing.
infervēfĭto
III sing.
infervēfĭto
II plur.
infervēfitōte
III plur.
–
PARTICIPIO
PRESENTE
–
FUTURO
infervēfuturus, –a, –um
SUPINO
Attivo:
infervefactum
Passivo:
infervefactu
INFINITO
PRESENTE
infervēfieri
PERFETTO
Singolare:
infervefactus, –a, –um esse
Plurale:
infervefacti, –ae, –a esse
FUTURO
Attivo:
infervēfurum, –am, –um esse, infervēfuros, –as, –a esse
Passivo:
infervefactum, –am, –um iri, infervefactos, –as, –a iri
GERUNDIO
Genitivo:
–
Dativo:
–
Accusativo:
–
Ablativo:
–
GERUNDIVO
infervēfăciendus, –a, –um
Vedi la forma attiva di questo lemma
infervēfĭo v. tr. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android