infāmor - Diatesi passiva

(infāmo, infāmas, infamavi, infamatum, infāmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
infāmor
II sing.
infāmāris, infāmāre
III sing.
infāmātur
I plur.
infāmāmur
II plur.
infāmamĭni
III plur.
infāmantur
IMPERFETTO
I sing.
infāmābar
II sing.
infāmabāris, infāmabāre
III sing.
infāmabātur
I plur.
infāmabāmur
II plur.
infāmabamĭni
III plur.
infāmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
infāmābor
II sing.
infāmabĕris, infāmabĕre
III sing.
infāmabĭtur
I plur.
infāmabĭmur
II plur.
infāmabimĭni
III plur.
infāmabuntur
PERFETTO
I sing.
infamatus, –a, –um sum
II sing.
infamatus, –a, –um es
III sing.
infamatus, –a, –um est
I plur.
infamati, –ae, –a sumus
II plur.
infamati, –ae, –a estis
III plur.
infamati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
infamatus, –a, –um eram
II sing.
infamatus, –a, –um eras
III sing.
infamatus, –a, –um erat
I plur.
infamati, –ae, –a eramus
II plur.
infamati, –ae, –a eratis
III plur.
infamati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
infamatus, –a, –um ero
II sing.
infamatus, –a, –um eris
III sing.
infamatus, –a, –um erit
I plur.
infamati, –ae, –a erimus
II plur.
infamati, –ae, –a eritis
III plur.
infamati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
infāmer
II sing.
infāmēris, infāmēre
III sing.
infāmētur
I plur.
infāmēmur
II plur.
infāmemĭni
III plur.
infāmentur
IMPERFETTO
I sing.
infāmārer
II sing.
infāmarēris, infāmarēre
III sing.
infāmarētur
I plur.
infāmarēmur
II plur.
infāmaremĭni
III plur.
infāmarentur
PERFETTO
I sing.
infamatus, –a, –um sim
II sing.
infamatus, –a, –um sis
III sing.
infamatus, –a, –um sit
I plur.
infamati, –ae, –a simus
II plur.
infamati, –ae, –a sitis
III plur.
infamati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
infamatus, –a, –um essem
II sing.
infamatus, –a, –um esses
III sing.
infamatus, –a, –um esset
I plur.
infamati, –ae, –a essemus
II plur.
infamati, –ae, –a essetis
III plur.
infamati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
infāmāre
II plur.
infāmamĭni
FUTURO
II sing.
infāmātor
III sing.
infāmātor
II plur.
III plur.
infāmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
infamatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
infāmāri
PERFETTO
Singolare:
infamatus, –a, –um esse
Plurale:
infamati, –ae, –a esse
FUTURO
infamatum esse
GERUNDIVO
infāmandus, –a, –um
SUPINO
infamatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INFAMOR100}}