infāmor - Diatesi passiva
(infāmo, infāmas, infamavi, infamatum, infāmāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
infāmor
II sing.
infāmāris, infāmāre
III sing.
infāmātur
I plur.
infāmāmur
II plur.
infāmamĭni
III plur.
infāmantur
IMPERFETTO
I sing.
infāmābar
II sing.
infāmabāris, infāmabāre
III sing.
infāmabātur
I plur.
infāmabāmur
II plur.
infāmabamĭni
III plur.
infāmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
infāmābor
II sing.
infāmabĕris, infāmabĕre
III sing.
infāmabĭtur
I plur.
infāmabĭmur
II plur.
infāmabimĭni
III plur.
infāmabuntur
PERFETTO
I sing.
infamatus, –a, –um sum
II sing.
infamatus, –a, –um es
III sing.
infamatus, –a, –um est
I plur.
infamati, –ae, –a sumus
II plur.
infamati, –ae, –a estis
III plur.
infamati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
infamatus, –a, –um eram
II sing.
infamatus, –a, –um eras
III sing.
infamatus, –a, –um erat
I plur.
infamati, –ae, –a eramus
II plur.
infamati, –ae, –a eratis
III plur.
infamati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
infamatus, –a, –um ero
II sing.
infamatus, –a, –um eris
III sing.
infamatus, –a, –um erit
I plur.
infamati, –ae, –a erimus
II plur.
infamati, –ae, –a eritis
III plur.
infamati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
infāmer
II sing.
infāmēris, infāmēre
III sing.
infāmētur
I plur.
infāmēmur
II plur.
infāmemĭni
III plur.
infāmentur
IMPERFETTO
I sing.
infāmārer
II sing.
infāmarēris, infāmarēre
III sing.
infāmarētur
I plur.
infāmarēmur
II plur.
infāmaremĭni
III plur.
infāmarentur
PERFETTO
I sing.
infamatus, –a, –um sim
II sing.
infamatus, –a, –um sis
III sing.
infamatus, –a, –um sit
I plur.
infamati, –ae, –a simus
II plur.
infamati, –ae, –a sitis
III plur.
infamati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
infamatus, –a, –um essem
II sing.
infamatus, –a, –um esses
III sing.
infamatus, –a, –um esset
I plur.
infamati, –ae, –a essemus
II plur.
infamati, –ae, –a essetis
III plur.
infamati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
infāmāre
II plur.
infāmamĭni
FUTURO
II sing.
infāmātor
III sing.
infāmātor
II plur.
–
III plur.
infāmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
infamatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
infāmāri
PERFETTO
Singolare:
infamatus, –a, –um esse
Plurale:
infamati, –ae, –a esse
FUTURO
infamatum esse
GERUNDIVO
infāmandus, –a, –um
SUPINO
infamatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
infāmor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android