indīcor - Diatesi passiva

(indīco, indīcis, indixi, indictum, indīcĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
indīcor
II sing.
indīcĕris, indīcĕre
III sing.
indīcĭtur
I plur.
indīcĭmur
II plur.
indīcimĭni
III plur.
indīcuntur
IMPERFETTO
I sing.
indīcēbar
II sing.
indīcebāris, indīcebāre
III sing.
indīcebātur
I plur.
indīcebāmur
II plur.
indīcebamĭni
III plur.
indīcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
indīcar
II sing.
indīcēris, indīcēre
III sing.
indīcētur
I plur.
indīcēmur
II plur.
indīcemĭni
III plur.
indīcentur
PERFETTO
I sing.
indictus, –a, –um sum
II sing.
indictus, –a, –um es
III sing.
indictus, –a, –um est
I plur.
indicti, –ae, –a sumus
II plur.
indicti, –ae, –a estis
III plur.
indicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
indictus, –a, –um eram
II sing.
indictus, –a, –um eras
III sing.
indictus, –a, –um erat
I plur.
indicti, –ae, –a eramus
II plur.
indicti, –ae, –a eratis
III plur.
indicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
indictus, –a, –um ero
II sing.
indictus, –a, –um eris
III sing.
indictus, –a, –um erit
I plur.
indicti, –ae, –a erimus
II plur.
indicti, –ae, –a eritis
III plur.
indicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
indīcar
II sing.
indīcāris, indīcāre
III sing.
indīcātur
I plur.
indīcāmur
II plur.
indīcamĭni
III plur.
indīcantur
IMPERFETTO
I sing.
indīcĕrer
II sing.
indīcerēris, indīcerēre
III sing.
indīcerētur
I plur.
indīcerēmur
II plur.
indīceremĭni
III plur.
indīcerentur
PERFETTO
I sing.
indictus, –a, –um sim
II sing.
indictus, –a, –um sis
III sing.
indictus, –a, –um sit
I plur.
indicti, –ae, –a simus
II plur.
indicti, –ae, –a sitis
III plur.
indicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
indictus, –a, –um essem
II sing.
indictus, –a, –um esses
III sing.
indictus, –a, –um esset
I plur.
indicti, –ae, –a essemus
II plur.
indicti, –ae, –a essetis
III plur.
indicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
indīcĕre
II plur.
indīcimĭni
FUTURO
II sing.
indīcĭtor
III sing.
indīcĭtor
II plur.
III plur.
indīcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
indictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
indīci
PERFETTO
Singolare:
indictus, –a, –um esse
Plurale:
indicti, –ae, –a esse
FUTURO
indictum esse
GERUNDIVO
indīcendus, –a, –um
SUPINO
indictu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INDICOR200}}
---CACHE---