incŏmĭtĭor - Diatesi passiva

(incŏmĭtĭo, incŏmĭtĭas, incŏmĭtĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
incŏmĭtĭor
II sing.
incŏmĭtĭāris, incŏmĭtĭāre
III sing.
incŏmĭtĭātur
I plur.
incŏmĭtĭāmur
II plur.
incŏmĭtĭamĭni
III plur.
incŏmĭtĭantur
IMPERFETTO
I sing.
incŏmĭtĭābar
II sing.
incŏmĭtĭabāris, incŏmĭtĭabāre
III sing.
incŏmĭtĭabātur
I plur.
incŏmĭtĭabāmur
II plur.
incŏmĭtĭabamĭni
III plur.
incŏmĭtĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
incŏmĭtĭābor
II sing.
incŏmĭtĭabĕris, incŏmĭtĭabĕre
III sing.
incŏmĭtĭabĭtur
I plur.
incŏmĭtĭabĭmur
II plur.
incŏmĭtĭabimĭni
III plur.
incŏmĭtĭabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
incŏmĭtĭer
II sing.
incŏmĭtĭēris, incŏmĭtĭēre
III sing.
incŏmĭtĭētur
I plur.
incŏmĭtĭēmur
II plur.
incŏmĭtĭemĭni
III plur.
incŏmĭtĭentur
IMPERFETTO
I sing.
incŏmĭtĭārer
II sing.
incŏmĭtĭarēris, incŏmĭtĭarēre
III sing.
incŏmĭtĭarētur
I plur.
incŏmĭtĭarēmur
II plur.
incŏmĭtĭaremĭni
III plur.
incŏmĭtĭarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
incŏmĭtĭāre
II plur.
incŏmĭtĭamĭni
FUTURO
II sing.
incŏmĭtĭātor
III sing.
incŏmĭtĭātor
II plur.
III plur.
incŏmĭtĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
incŏmĭtĭāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
incŏmĭtĭandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INCOMITIOR100}}