Donazione

ĭnămārĭcor - Diatesi passiva

(ĭnămārĭco, ĭnămārĭcas, inamaricavi, inamaricatum, ĭnămārĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnămārĭcor
II sing.
ĭnămārĭcāris, ĭnămārĭcāre
III sing.
ĭnămārĭcātur
I plur.
ĭnămārĭcāmur
II plur.
ĭnămārĭcamĭni
III plur.
ĭnămārĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnămārĭcābar
II sing.
ĭnămārĭcabāris, ĭnămārĭcabāre
III sing.
ĭnămārĭcabātur
I plur.
ĭnămārĭcabāmur
II plur.
ĭnămārĭcabamĭni
III plur.
ĭnămārĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ĭnămārĭcābor
II sing.
ĭnămārĭcabĕris, ĭnămārĭcabĕre
III sing.
ĭnămārĭcabĭtur
I plur.
ĭnămārĭcabĭmur
II plur.
ĭnămārĭcabimĭni
III plur.
ĭnămārĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
inamaricatus, –a, –um sum
II sing.
inamaricatus, –a, –um es
III sing.
inamaricatus, –a, –um est
I plur.
inamaricati, –ae, –a sumus
II plur.
inamaricati, –ae, –a estis
III plur.
inamaricati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inamaricatus, –a, –um eram
II sing.
inamaricatus, –a, –um eras
III sing.
inamaricatus, –a, –um erat
I plur.
inamaricati, –ae, –a eramus
II plur.
inamaricati, –ae, –a eratis
III plur.
inamaricati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inamaricatus, –a, –um ero
II sing.
inamaricatus, –a, –um eris
III sing.
inamaricatus, –a, –um erit
I plur.
inamaricati, –ae, –a erimus
II plur.
inamaricati, –ae, –a eritis
III plur.
inamaricati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnămārĭcer
II sing.
ĭnămārĭcēris, ĭnămārĭcēre
III sing.
ĭnămārĭcētur
I plur.
ĭnămārĭcēmur
II plur.
ĭnămārĭcemĭni
III plur.
ĭnămārĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnămārĭcārer
II sing.
ĭnămārĭcarēris, ĭnămārĭcarēre
III sing.
ĭnămārĭcarētur
I plur.
ĭnămārĭcarēmur
II plur.
ĭnămārĭcaremĭni
III plur.
ĭnămārĭcarentur
PERFETTO
I sing.
inamaricatus, –a, –um sim
II sing.
inamaricatus, –a, –um sis
III sing.
inamaricatus, –a, –um sit
I plur.
inamaricati, –ae, –a simus
II plur.
inamaricati, –ae, –a sitis
III plur.
inamaricati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inamaricatus, –a, –um essem
II sing.
inamaricatus, –a, –um esses
III sing.
inamaricatus, –a, –um esset
I plur.
inamaricati, –ae, –a essemus
II plur.
inamaricati, –ae, –a essetis
III plur.
inamaricati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ĭnămārĭcāre
II plur.
ĭnămārĭcamĭni
FUTURO
II sing.
ĭnămārĭcātor
III sing.
ĭnămārĭcātor
II plur.
–
III plur.
ĭnămārĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inamaricatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ĭnămārĭcāri
PERFETTO
Singolare:
inamaricatus, –a, –um esse
Plurale:
inamaricati, –ae, –a esse
FUTURO
inamaricatum esse
GERUNDIVO
ĭnămārĭcandus, –a, –um
SUPINO
inamaricatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ ĭnămārĭco
ĭnămātus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
ĭnămārĭcans agg. part. pres. II cl.
inamaricatūrūs agg. part. fut.
inamaricatus agg. part. perf. I cl.
inamaricatus agg. inf. perf.
ĭnămārĭco v. tr. e intr. I coniug.
ĭnămārĭcor v. tr. e intr. I coniug.
ĭnămātus agg. I cl.
ĭnambĭtĭōsus agg. I cl.
ĭnambŭlans agg. part. pres. II cl.
ĭnambŭlātĭo sost. femm. III decl.
inambulatūrūs agg. part. fut.
ĭnambŭlo v. intr. I coniug.
ĭnāmissĭbĭlis agg. II cl.
ĭnămoenus agg. I cl.
ĭnāne Sost. nt. III decl.
ĭnāne avv.
ĭnānes sost. masch. pl. III decl.
ĭnānescens agg. part. pres. II cl.
ĭnānesco v. intr. III coniug.
ĭnānia Sost. nt. pl. III decl.
{{ID:INAMARICOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android