ĭnaedĭfĭcor - Diatesi passiva
(ĭnaedĭfĭco, ĭnaedĭfĭcas, inaedificavi, inaedificatum, ĭnaedĭfĭcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnaedĭfĭcor
II sing.
ĭnaedĭfĭcāris, ĭnaedĭfĭcāre
III sing.
ĭnaedĭfĭcātur
I plur.
ĭnaedĭfĭcāmur
II plur.
ĭnaedĭfĭcamĭni
III plur.
ĭnaedĭfĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnaedĭfĭcābar
II sing.
ĭnaedĭfĭcabāris, ĭnaedĭfĭcabāre
III sing.
ĭnaedĭfĭcabātur
I plur.
ĭnaedĭfĭcabāmur
II plur.
ĭnaedĭfĭcabamĭni
III plur.
ĭnaedĭfĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ĭnaedĭfĭcābor
II sing.
ĭnaedĭfĭcabĕris, ĭnaedĭfĭcabĕre
III sing.
ĭnaedĭfĭcabĭtur
I plur.
ĭnaedĭfĭcabĭmur
II plur.
ĭnaedĭfĭcabimĭni
III plur.
ĭnaedĭfĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
inaedificatus, –a, –um sum
II sing.
inaedificatus, –a, –um es
III sing.
inaedificatus, –a, –um est
I plur.
inaedificati, –ae, –a sumus
II plur.
inaedificati, –ae, –a estis
III plur.
inaedificati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inaedificatus, –a, –um eram
II sing.
inaedificatus, –a, –um eras
III sing.
inaedificatus, –a, –um erat
I plur.
inaedificati, –ae, –a eramus
II plur.
inaedificati, –ae, –a eratis
III plur.
inaedificati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inaedificatus, –a, –um ero
II sing.
inaedificatus, –a, –um eris
III sing.
inaedificatus, –a, –um erit
I plur.
inaedificati, –ae, –a erimus
II plur.
inaedificati, –ae, –a eritis
III plur.
inaedificati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ĭnaedĭfĭcer
II sing.
ĭnaedĭfĭcēris, ĭnaedĭfĭcēre
III sing.
ĭnaedĭfĭcētur
I plur.
ĭnaedĭfĭcēmur
II plur.
ĭnaedĭfĭcemĭni
III plur.
ĭnaedĭfĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
ĭnaedĭfĭcārer
II sing.
ĭnaedĭfĭcarēris, ĭnaedĭfĭcarēre
III sing.
ĭnaedĭfĭcarētur
I plur.
ĭnaedĭfĭcarēmur
II plur.
ĭnaedĭfĭcaremĭni
III plur.
ĭnaedĭfĭcarentur
PERFETTO
I sing.
inaedificatus, –a, –um sim
II sing.
inaedificatus, –a, –um sis
III sing.
inaedificatus, –a, –um sit
I plur.
inaedificati, –ae, –a simus
II plur.
inaedificati, –ae, –a sitis
III plur.
inaedificati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inaedificatus, –a, –um essem
II sing.
inaedificatus, –a, –um esses
III sing.
inaedificatus, –a, –um esset
I plur.
inaedificati, –ae, –a essemus
II plur.
inaedificati, –ae, –a essetis
III plur.
inaedificati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ĭnaedĭfĭcāre
II plur.
ĭnaedĭfĭcamĭni
FUTURO
II sing.
ĭnaedĭfĭcātor
III sing.
ĭnaedĭfĭcātor
II plur.
–
III plur.
ĭnaedĭfĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inaedificatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ĭnaedĭfĭcāri
PERFETTO
Singolare:
inaedificatus, –a, –um esse
Plurale:
inaedificati, –ae, –a esse
FUTURO
inaedificatum esse
GERUNDIVO
ĭnaedĭfĭcandus, –a, –um
SUPINO
inaedificatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ĭnaedĭfĭcor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android