imploratūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
imploraturus
Gen.
imploraturi
Dat.
imploraturo
Acc.
imploraturum
Abl.
implorature
Voc.
imploraturo
PLURALE
Nom.
imploraturi
Gen.
imploratorum
Dat.
imploraturis
Acc.
imploraturos
Abl.
imploraturi
Voc.
imploraturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
imploratura
Gen.
imploraturae
Dat.
imploraturae
Acc.
imploraturam
Abl.
imploratura
Voc.
imploratura
PLURALE
Nom.
imploraturae
Gen.
imploraturarum
Dat.
imploraturis
Acc.
imploraturas
Abl.
imploraturae
Voc.
imploraturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
imploraturum
Gen.
imploraturi
Dat.
imploraturo
Acc.
imploraturum
Abl.
imploraturum
Voc.
imploraturo
PLURALE
Nom.
imploratura
Gen.
imploraturorum
Dat.
imploraturis
Acc.
imploratura
Abl.
imploratura
Voc.
imploraturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:IMPLORATURUS100}}
---CACHE---