Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | impĕtror |
II sing. | impĕtrāris, impĕtrāre |
III sing. | impĕtrātur |
I plur. | impĕtrāmur |
II plur. | impĕtramĭni |
III plur. | impĕtrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | impĕtrābar |
II sing. | impĕtrabāris, impĕtrabāre |
III sing. | impĕtrabātur |
I plur. | impĕtrabāmur |
II plur. | impĕtrabamĭni |
III plur. | impĕtrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | impĕtrābor |
II sing. | impĕtrabĕris, impĕtrabĕre |
III sing. | impĕtrabĭtur |
I plur. | impĕtrabĭmur |
II plur. | impĕtrabimĭni |
III plur. | impĕtrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | impetratus, –a, –um sum |
II sing. | impetratus, –a, –um es |
III sing. | impetratus, –a, –um est |
I plur. | impetrati, –ae, –a sumus |
II plur. | impetrati, –ae, –a estis |
III plur. | impetrati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | impetratus, –a, –um eram |
II sing. | impetratus, –a, –um eras |
III sing. | impetratus, –a, –um erat |
I plur. | impetrati, –ae, –a eramus |
II plur. | impetrati, –ae, –a eratis |
III plur. | impetrati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | impetratus, –a, –um ero |
II sing. | impetratus, –a, –um eris |
III sing. | impetratus, –a, –um erit |
I plur. | impetrati, –ae, –a erimus |
II plur. | impetrati, –ae, –a eritis |
III plur. | impetrati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | impĕtrer |
II sing. | impĕtrēris, impĕtrēre |
III sing. | impĕtrētur |
I plur. | impĕtrēmur |
II plur. | impĕtremĭni |
III plur. | impĕtrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | impĕtrārer |
II sing. | impĕtrarēris, impĕtrarēre |
III sing. | impĕtrarētur |
I plur. | impĕtrarēmur |
II plur. | impĕtraremĭni |
III plur. | impĕtrarentur |
PERFETTO |
I sing. | impetratus, –a, –um sim |
II sing. | impetratus, –a, –um sis |
III sing. | impetratus, –a, –um sit |
I plur. | impetrati, –ae, –a simus |
II plur. | impetrati, –ae, –a sitis |
III plur. | impetrati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | impetratus, –a, –um essem |
II sing. | impetratus, –a, –um esses |
III sing. | impetratus, –a, –um esset |
I plur. | impetrati, –ae, –a essemus |
II plur. | impetrati, –ae, –a essetis |
III plur. | impetrati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | impĕtrāre |
II plur. | impĕtramĭni |
FUTURO |
II sing. | impĕtrātor |
III sing. | impĕtrātor |
II plur. | – |
III plur. | impĕtrantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
impetratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
impĕtrāri |
PERFETTO |
Singolare: | impetratus, –a, –um esse |
Plurale: | impetrati, –ae, –a esse |
FUTURO |
impetratum esse |
GERUNDIVO |
impĕtrandus, –a, –um |
SUPINO |
impetratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPETROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|