illĭnor - Diatesi passiva
(illĭno, illĭnis, illevi, illitum, illĭnĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
illĭnor
II sing.
illĭnĕris, illĭnĕre
III sing.
illĭnĭtur
I plur.
illĭnĭmur
II plur.
illĭnimĭni
III plur.
illĭnuntur
IMPERFETTO
I sing.
illĭnēbar
II sing.
illĭnebāris, illĭnebāre
III sing.
illĭnebātur
I plur.
illĭnebāmur
II plur.
illĭnebamĭni
III plur.
illĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
illĭnar
II sing.
illĭnēris, illĭnēre
III sing.
illĭnētur
I plur.
illĭnēmur
II plur.
illĭnemĭni
III plur.
illĭnentur
PERFETTO
I sing.
illitus, –a, –um sum
II sing.
illitus, –a, –um es
III sing.
illitus, –a, –um est
I plur.
illiti, –ae, –a sumus
II plur.
illiti, –ae, –a estis
III plur.
illiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
illitus, –a, –um eram
II sing.
illitus, –a, –um eras
III sing.
illitus, –a, –um erat
I plur.
illiti, –ae, –a eramus
II plur.
illiti, –ae, –a eratis
III plur.
illiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
illitus, –a, –um ero
II sing.
illitus, –a, –um eris
III sing.
illitus, –a, –um erit
I plur.
illiti, –ae, –a erimus
II plur.
illiti, –ae, –a eritis
III plur.
illiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
illĭnar
II sing.
illĭnāris, illĭnāre
III sing.
illĭnātur
I plur.
illĭnāmur
II plur.
illĭnamĭni
III plur.
illĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
illĭnĕrer
II sing.
illĭnerēris, illĭnerēre
III sing.
illĭnerētur
I plur.
illĭnerēmur
II plur.
illĭneremĭni
III plur.
illĭnerentur
PERFETTO
I sing.
illitus, –a, –um sim
II sing.
illitus, –a, –um sis
III sing.
illitus, –a, –um sit
I plur.
illiti, –ae, –a simus
II plur.
illiti, –ae, –a sitis
III plur.
illiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
illitus, –a, –um essem
II sing.
illitus, –a, –um esses
III sing.
illitus, –a, –um esset
I plur.
illiti, –ae, –a essemus
II plur.
illiti, –ae, –a essetis
III plur.
illiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
illĭnĕre
II plur.
illĭnimĭni
FUTURO
II sing.
illĭnĭtor
III sing.
illĭnĭtor
II plur.
–
III plur.
illĭnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
illitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
illĭni
PERFETTO
Singolare:
illitus, –a, –um esse
Plurale:
illiti, –ae, –a esse
FUTURO
illitum esse
GERUNDIVO
illĭnendus, –a, –um
SUPINO
illitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
illĭnor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android