illector - Diatesi passiva
(illecto, illectas, illectavi, illectatum, illectāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
illector
II sing.
illectāris, illectāre
III sing.
illectātur
I plur.
illectāmur
II plur.
illectamĭni
III plur.
illectantur
IMPERFETTO
I sing.
illectābar
II sing.
illectabāris, illectabāre
III sing.
illectabātur
I plur.
illectabāmur
II plur.
illectabamĭni
III plur.
illectabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
illectābor
II sing.
illectabĕris, illectabĕre
III sing.
illectabĭtur
I plur.
illectabĭmur
II plur.
illectabimĭni
III plur.
illectabuntur
PERFETTO
I sing.
illectatus, –a, –um sum
II sing.
illectatus, –a, –um es
III sing.
illectatus, –a, –um est
I plur.
illectati, –ae, –a sumus
II plur.
illectati, –ae, –a estis
III plur.
illectati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
illectatus, –a, –um eram
II sing.
illectatus, –a, –um eras
III sing.
illectatus, –a, –um erat
I plur.
illectati, –ae, –a eramus
II plur.
illectati, –ae, –a eratis
III plur.
illectati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
illectatus, –a, –um ero
II sing.
illectatus, –a, –um eris
III sing.
illectatus, –a, –um erit
I plur.
illectati, –ae, –a erimus
II plur.
illectati, –ae, –a eritis
III plur.
illectati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
illecter
II sing.
illectēris, illectēre
III sing.
illectētur
I plur.
illectēmur
II plur.
illectemĭni
III plur.
illectentur
IMPERFETTO
I sing.
illectārer
II sing.
illectarēris, illectarēre
III sing.
illectarētur
I plur.
illectarēmur
II plur.
illectaremĭni
III plur.
illectarentur
PERFETTO
I sing.
illectatus, –a, –um sim
II sing.
illectatus, –a, –um sis
III sing.
illectatus, –a, –um sit
I plur.
illectati, –ae, –a simus
II plur.
illectati, –ae, –a sitis
III plur.
illectati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
illectatus, –a, –um essem
II sing.
illectatus, –a, –um esses
III sing.
illectatus, –a, –um esset
I plur.
illectati, –ae, –a essemus
II plur.
illectati, –ae, –a essetis
III plur.
illectati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
illectāre
II plur.
illectamĭni
FUTURO
II sing.
illectātor
III sing.
illectātor
II plur.
–
III plur.
illectantor
PARTICIPIO
PERFETTO
illectatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
illectāri
PERFETTO
Singolare:
illectatus, –a, –um esse
Plurale:
illectati, –ae, –a esse
FUTURO
illectatum esse
GERUNDIVO
illectandus, –a, –um
SUPINO
illectatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
illector v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android