hortor - Diatesi attiva

(hortor, hortāris, hortatus sum, hortāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
hortor
II sing.
hortāris, hortāre
III sing.
hortātur
I plur.
hortāmur
II plur.
hortamĭni
III plur.
hortantur
IMPERFETTO
I sing.
hortābar
II sing.
hortabāris, hortabāre
III sing.
hortabātur
I plur.
hortabāmur
II plur.
hortabamĭni
III plur.
hortabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
hortābor
II sing.
hortabĕris, hortabĕre
III sing.
hortabĭtur
I plur.
hortabĭmur
II plur.
hortabimĭni
III plur.
hortabuntur
PERFETTO
I sing.
hortatus, –a, –um sum
II sing.
hortatus, –a, –um es
III sing.
hortatus, –a, –um est
I plur.
hortati, –ae, –a sumus
II plur.
hortati, –ae, –a estis
III plur.
hortati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
hortatus, –a, –um eram
II sing.
hortatus, –a, –um eras
III sing.
hortatus, –a, –um erat
I plur.
hortati, –ae, –a eramus
II plur.
hortati, –ae, –a eratis
III plur.
hortati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
hortatus, –a, –um ero
II sing.
hortatus, –a, –um eris
III sing.
hortatus, –a, –um erit
I plur.
hortati, –ae, –a erimus
II plur.
hortati, –ae, –a eritis
III plur.
hortati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
horter
II sing.
hortēris, hortēre
III sing.
hortētur
I plur.
hortēmur
II plur.
hortemĭni
III plur.
hortentur
IMPERFETTO
I sing.
hortārer
II sing.
hortarēris, hortarēre
III sing.
hortarētur
I plur.
hortarēmur
II plur.
hortaremĭni
III plur.
hortarentur
PERFETTO
I sing.
hortatus, –a, –um sim
II sing.
hortatus, –a, –um sis
III sing.
hortatus, –a, –um sit
I plur.
hortati, –ae, –a simus
II plur.
hortati, –ae, –a sitis
III plur.
hortati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
hortatus, –a, –um essem
II sing.
hortatus, –a, –um esses
III sing.
hortatus, –a, –um esset
I plur.
hortati, –ae, –a essemus
II plur.
hortati, –ae, –a essetis
III plur.
hortati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
hortāre
II plur.
hortamĭni
FUTURO
II sing.
hortātor
III sing.
hortātor
II plur.
III plur.
hortantor
INFINITO
PRESENTE
hortāri
PERFETTO
Singolare:
hortatus, –a, –um esse
Plurale:
hortati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
hortatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
hortatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
hortans, –antis
FUTURO
hortatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
hortatum
Passivo:
hortatu
GERUNDIO
Genitivo:
hortandi
Dativo:
hortando
Accusativo:
hortandum
Ablativo:
hortando
GERUNDIVO
hortandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:HORTOR200}}
---CACHE---