hĭulcor - Diatesi passiva
(hĭulco, hĭulcas, hiulcatum, hĭulcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
hĭulcor
II sing.
hĭulcāris, hĭulcāre
III sing.
hĭulcātur
I plur.
hĭulcāmur
II plur.
hĭulcamĭni
III plur.
hĭulcantur
IMPERFETTO
I sing.
hĭulcābar
II sing.
hĭulcabāris, hĭulcabāre
III sing.
hĭulcabātur
I plur.
hĭulcabāmur
II plur.
hĭulcabamĭni
III plur.
hĭulcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
hĭulcābor
II sing.
hĭulcabĕris, hĭulcabĕre
III sing.
hĭulcabĭtur
I plur.
hĭulcabĭmur
II plur.
hĭulcabimĭni
III plur.
hĭulcabuntur
PERFETTO
I sing.
hiulcatus, –a, –um sum
II sing.
hiulcatus, –a, –um es
III sing.
hiulcatus, –a, –um est
I plur.
hiulcati, –ae, –a sumus
II plur.
hiulcati, –ae, –a estis
III plur.
hiulcati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
hiulcatus, –a, –um eram
II sing.
hiulcatus, –a, –um eras
III sing.
hiulcatus, –a, –um erat
I plur.
hiulcati, –ae, –a eramus
II plur.
hiulcati, –ae, –a eratis
III plur.
hiulcati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
hiulcatus, –a, –um ero
II sing.
hiulcatus, –a, –um eris
III sing.
hiulcatus, –a, –um erit
I plur.
hiulcati, –ae, –a erimus
II plur.
hiulcati, –ae, –a eritis
III plur.
hiulcati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
hĭulcer
II sing.
hĭulcēris, hĭulcēre
III sing.
hĭulcētur
I plur.
hĭulcēmur
II plur.
hĭulcemĭni
III plur.
hĭulcentur
IMPERFETTO
I sing.
hĭulcārer
II sing.
hĭulcarēris, hĭulcarēre
III sing.
hĭulcarētur
I plur.
hĭulcarēmur
II plur.
hĭulcaremĭni
III plur.
hĭulcarentur
PERFETTO
I sing.
hiulcatus, –a, –um sim
II sing.
hiulcatus, –a, –um sis
III sing.
hiulcatus, –a, –um sit
I plur.
hiulcati, –ae, –a simus
II plur.
hiulcati, –ae, –a sitis
III plur.
hiulcati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
hiulcatus, –a, –um essem
II sing.
hiulcatus, –a, –um esses
III sing.
hiulcatus, –a, –um esset
I plur.
hiulcati, –ae, –a essemus
II plur.
hiulcati, –ae, –a essetis
III plur.
hiulcati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
hĭulcāre
II plur.
hĭulcamĭni
FUTURO
II sing.
hĭulcātor
III sing.
hĭulcātor
II plur.
–
III plur.
hĭulcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
hiulcatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
hĭulcāri
PERFETTO
Singolare:
hiulcatus, –a, –um esse
Plurale:
hiulcati, –ae, –a esse
FUTURO
hiulcatum esse
GERUNDIVO
hĭulcandus, –a, –um
SUPINO
hiulcatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
hĭulcor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android