hiscor - Diatesi passiva

(hisco, hiscis, hiscĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
hiscor
II sing.
hiscĕris, hiscĕre
III sing.
hiscĭtur
I plur.
hiscĭmur
II plur.
hiscimĭni
III plur.
hiscuntur
IMPERFETTO
I sing.
hiscēbar
II sing.
hiscebāris, hiscebāre
III sing.
hiscebātur
I plur.
hiscebāmur
II plur.
hiscebamĭni
III plur.
hiscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
hiscar
II sing.
hiscēris, hiscēre
III sing.
hiscētur
I plur.
hiscēmur
II plur.
hiscemĭni
III plur.
hiscentur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
hiscar
II sing.
hiscāris, hiscāre
III sing.
hiscātur
I plur.
hiscāmur
II plur.
hiscamĭni
III plur.
hiscantur
IMPERFETTO
I sing.
hiscĕrer
II sing.
hiscerēris, hiscerēre
III sing.
hiscerētur
I plur.
hiscerēmur
II plur.
hisceremĭni
III plur.
hiscerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
hiscĕre
II plur.
hiscĭmini
FUTURO
II sing.
hiscĭtor
III sing.
hiscĭtor
II plur.
III plur.
hiscuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
hisci
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
hiscendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:HISCOR100}}