hĭĕmor - Diatesi passiva

(hĭĕmo, hĭĕmas, hiemavi, hiematum, hĭĕmāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
hĭĕmor
II sing.
hĭĕmāris, hĭĕmāre
III sing.
hĭĕmātur
I plur.
hĭĕmāmur
II plur.
hĭĕmamĭni
III plur.
hĭĕmantur
IMPERFETTO
I sing.
hĭĕmābar
II sing.
hĭĕmabāris, hĭĕmabāre
III sing.
hĭĕmabātur
I plur.
hĭĕmabāmur
II plur.
hĭĕmabamĭni
III plur.
hĭĕmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
hĭĕmābor
II sing.
hĭĕmabĕris, hĭĕmabĕre
III sing.
hĭĕmabĭtur
I plur.
hĭĕmabĭmur
II plur.
hĭĕmabimĭni
III plur.
hĭĕmabuntur
PERFETTO
I sing.
hiematus, –a, –um sum
II sing.
hiematus, –a, –um es
III sing.
hiematus, –a, –um est
I plur.
hiemati, –ae, –a sumus
II plur.
hiemati, –ae, –a estis
III plur.
hiemati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
hiematus, –a, –um eram
II sing.
hiematus, –a, –um eras
III sing.
hiematus, –a, –um erat
I plur.
hiemati, –ae, –a eramus
II plur.
hiemati, –ae, –a eratis
III plur.
hiemati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
hiematus, –a, –um ero
II sing.
hiematus, –a, –um eris
III sing.
hiematus, –a, –um erit
I plur.
hiemati, –ae, –a erimus
II plur.
hiemati, –ae, –a eritis
III plur.
hiemati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
hĭĕmer
II sing.
hĭĕmēris, hĭĕmēre
III sing.
hĭĕmētur
I plur.
hĭĕmēmur
II plur.
hĭĕmemĭni
III plur.
hĭĕmentur
IMPERFETTO
I sing.
hĭĕmārer
II sing.
hĭĕmarēris, hĭĕmarēre
III sing.
hĭĕmarētur
I plur.
hĭĕmarēmur
II plur.
hĭĕmaremĭni
III plur.
hĭĕmarentur
PERFETTO
I sing.
hiematus, –a, –um sim
II sing.
hiematus, –a, –um sis
III sing.
hiematus, –a, –um sit
I plur.
hiemati, –ae, –a simus
II plur.
hiemati, –ae, –a sitis
III plur.
hiemati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
hiematus, –a, –um essem
II sing.
hiematus, –a, –um esses
III sing.
hiematus, –a, –um esset
I plur.
hiemati, –ae, –a essemus
II plur.
hiemati, –ae, –a essetis
III plur.
hiemati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
hĭĕmāre
II plur.
hĭĕmamĭni
FUTURO
II sing.
hĭĕmātor
III sing.
hĭĕmātor
II plur.
III plur.
hĭĕmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
hiematus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
hĭĕmāri
PERFETTO
Singolare:
hiematus, –a, –um esse
Plurale:
hiemati, –ae, –a esse
FUTURO
hiematum esse
GERUNDIVO
hĭĕmandus, –a, –um
SUPINO
hiematu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:HIEMOR100}}
---CACHE---