graecor - Diatesi attiva
(graecor, graecāris, graecatus sum, graecāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
graecor
II sing.
graecāris, graecāre
III sing.
graecātur
I plur.
graecāmur
II plur.
graecamĭni
III plur.
graecantur
IMPERFETTO
I sing.
graecābar
II sing.
graecabāris, graecabāre
III sing.
graecabātur
I plur.
graecabāmus
II plur.
graecabamĭni
III plur.
graecantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
graecābor
II sing.
graecabĕris, graecabĕre
III sing.
graecabĭtur
I plur.
graecabĭmur
II plur.
graecabimĭni
III plur.
graecabuntur
PERFETTO
I sing.
graecatus, –a, –um sum
II sing.
graecatus, –a, –um es
III sing.
graecatus, –a, –um est
I plur.
graecati, –ae, –a sumus
II plur.
graecati, –ae, –a estis
III plur.
graecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
graecatus, –a, –um eram
II sing.
graecatus, –a, –um eras
III sing.
graecatus, –a, –um erat
I plur.
graecati, –ae, –a eramus
II plur.
graecati, –ae, –a eratis
III plur.
graecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
graecatus, –a, –um ero
II sing.
graecatus, –a, –um eris
III sing.
graecatus, –a, –um erit
I plur.
graecati, –ae, –a erimus
II plur.
graecati, –ae, –a eritis
III plur.
graecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
graecer
II sing.
graecēris, graecēre
III sing.
graecētur
I plur.
graecēmur
II plur.
graecemĭni
III plur.
graecentur
IMPERFETTO
I sing.
graecārer
II sing.
graecarēris, graecarēre
III sing.
graecarētur
I plur.
graecāremur
II plur.
graecaremĭni
III plur.
graecarentur
PERFETTO
I sing.
graecatus, –a, –um sim
II sing.
graecatus, –a, –um sis
III sing.
graecatus, –a, –um sit
I plur.
graecati, –ae, –a simus
II plur.
graecati, –ae, –a sitis
III plur.
graecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
graecatus, –a, –um essem
II sing.
graecatus, –a, –um esses
III sing.
graecatus, –a, –um esset
I plur.
graecati, –ae, –a essemus
II plur.
graecati, –ae, –a essetis
III plur.
graecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
graecāre
II plur.
graecamĭni
FUTURO
II sing.
graecātor
III sing.
graecātor
II plur.
–
III plur.
graecantor
INFINITO
PRESENTE
graecāri
PERFETTO
Singolare:
graecatus, –a, –um esse
Plurale:
graecati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
graecatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
graecatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
graecans, –antis
FUTURO
graecatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
graecatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
graecandi
Dativo:
graecando
Accusativo:
graecandum
Ablativo:
graecando
GERUNDIVO
–
graecor v. intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android