Donazione

gnoscor - Diatesi passiva

(gnosco, gnoscis, gnovi, gnotum, gnoscĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
gnoscor
II sing.
gnoscĕris, gnoscĕre
III sing.
gnoscĭtur
I plur.
gnoscĭmur
II plur.
gnoscimĭni
III plur.
gnoscuntur
IMPERFETTO
I sing.
gnoscēbar
II sing.
gnoscebāris, gnoscebāre
III sing.
gnoscebātur
I plur.
gnoscebāmur
II plur.
gnoscebamĭni
III plur.
gnoscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
gnoscar
II sing.
gnoscēris, gnoscēre
III sing.
gnoscētur
I plur.
gnoscēmur
II plur.
gnoscemĭni
III plur.
gnoscentur
PERFETTO
I sing.
gnotus, –a, –um sum
II sing.
gnotus, –a, –um es
III sing.
gnotus, –a, –um est
I plur.
gnoti, –ae, –a sumus
II plur.
gnoti, –ae, –a estis
III plur.
gnoti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
gnotus, –a, –um eram
II sing.
gnotus, –a, –um eras
III sing.
gnotus, –a, –um erat
I plur.
gnoti, –ae, –a eramus
II plur.
gnoti, –ae, –a eratis
III plur.
gnoti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
gnotus, –a, –um ero
II sing.
gnotus, –a, –um eris
III sing.
gnotus, –a, –um erit
I plur.
gnoti, –ae, –a erimus
II plur.
gnoti, –ae, –a eritis
III plur.
gnoti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
gnoscar
II sing.
gnoscāris, gnoscāre
III sing.
gnoscātur
I plur.
gnoscāmur
II plur.
gnoscamĭni
III plur.
gnoscantur
IMPERFETTO
I sing.
gnoscĕrer
II sing.
gnoscerēris, gnoscerēre
III sing.
gnoscerētur
I plur.
gnoscerēmur
II plur.
gnosceremĭni
III plur.
gnoscerentur
PERFETTO
I sing.
gnotus, –a, –um sim
II sing.
gnotus, –a, –um sis
III sing.
gnotus, –a, –um sit
I plur.
gnoti, –ae, –a simus
II plur.
gnoti, –ae, –a sitis
III plur.
gnoti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
gnotus, –a, –um essem
II sing.
gnotus, –a, –um esses
III sing.
gnotus, –a, –um esset
I plur.
gnoti, –ae, –a essemus
II plur.
gnoti, –ae, –a essetis
III plur.
gnoti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
gnoscĕre
II plur.
gnoscimĭni
FUTURO
II sing.
gnoscĭtor
III sing.
gnoscĭtor
II plur.
–
III plur.
gnoscuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
gnotus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
gnosci
PERFETTO
Singolare:
gnotus, –a, –um esse
Plurale:
gnoti, –ae, –a esse
FUTURO
gnotum esse
GERUNDIVO
gnoscendus, –a, –um
SUPINO
gnotu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ gnosco
Gnōsĭa ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
gnōmŏnĭce sost. femm. I decl.
gnōmŏnĭcus sost. masch. II decl.
gnōmŏnĭcus agg. I cl.
gnoscens agg. part. pres. II cl.
gnosco v. tr. III coniug.
gnoscor v. tr. III coniug.
Gnōsĭa sost. femm. I decl.
Gnōsĭăcus agg. I cl.
Gnōsĭăs sost. femm. III decl.
Gnōsĭi sost. masch. pl. II decl.
Gnōsĭs agg. II cl.
Gnōsĭus agg. I cl.
Gnōsŏs sost. femm. II decl.
Gnōssos sost. femm. II decl.
Gnostĭci sost. masch. pl. II decl.
Gnōsus sost. femm. II decl.
gnotūrūs agg. part. fut.
gnotus agg. part. perf. I cl.
gnotus agg. inf. perf.
gōbĭo sost. masch. III decl.
{{ID:GNOSCOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android