Donazione

gĕnor - Diatesi passiva

(gĕno, gĕnis, genitum, gĕnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
gĕnor
II sing.
gĕnĕris, gĕnĕre
III sing.
gĕnĭtur
I plur.
gĕnĭmur
II plur.
gĕnimĭni
III plur.
gĕnuntur
IMPERFETTO
I sing.
gĕnēbar
II sing.
gĕnebāris, gĕnebāre
III sing.
gĕnebātur
I plur.
gĕnebāmur
II plur.
gĕnebamĭni
III plur.
gĕnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
gĕnar
II sing.
gĕnēris, gĕnēre
III sing.
gĕnētur
I plur.
gĕnēmur
II plur.
gĕnemĭni
III plur.
gĕnentur
PERFETTO
I sing.
genitus, –a, –um sum
II sing.
genitus, –a, –um es
III sing.
genitus, –a, –um est
I plur.
geniti, –ae, –a sumus
II plur.
geniti, –ae, –a estis
III plur.
geniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
genitus, –a, –um eram
II sing.
genitus, –a, –um eras
III sing.
genitus, –a, –um erat
I plur.
geniti, –ae, –a eramus
II plur.
geniti, –ae, –a eratis
III plur.
geniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
genitus, –a, –um ero
II sing.
genitus, –a, –um eris
III sing.
genitus, –a, –um erit
I plur.
geniti, –ae, –a erimus
II plur.
geniti, –ae, –a eritis
III plur.
geniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
gĕnar
II sing.
gĕnāris, gĕnāre
III sing.
gĕnātur
I plur.
gĕnāmur
II plur.
gĕnamĭni
III plur.
gĕnantur
IMPERFETTO
I sing.
gĕnĕrer
II sing.
gĕnerēris, gĕnerēre
III sing.
gĕnerētur
I plur.
gĕnerēmur
II plur.
gĕneremĭni
III plur.
gĕnerentur
PERFETTO
I sing.
genitus, –a, –um sim
II sing.
genitus, –a, –um sis
III sing.
genitus, –a, –um sit
I plur.
geniti, –ae, –a simus
II plur.
geniti, –ae, –a sitis
III plur.
geniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
genitus, –a, –um essem
II sing.
genitus, –a, –um esses
III sing.
genitus, –a, –um esset
I plur.
geniti, –ae, –a essemus
II plur.
geniti, –ae, –a essetis
III plur.
geniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
gĕnĕre
II plur.
gĕnimĭni
FUTURO
II sing.
gĕnĭtor
III sing.
gĕnĭtor
II plur.
–
III plur.
gĕnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
genitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
gĕni
PERFETTO
Singolare:
genitus, –a, –um esse
Plurale:
geniti, –ae, –a esse
FUTURO
genitum esse
GERUNDIVO
gĕnendus, –a, –um
SUPINO
genitu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ gĕno
gens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
gĕnĭtŭs sost. masch. IV decl.
genitus agg. part. perf. I cl.
genitus agg. inf. perf.
gĕnĭus sost. masch. II decl.
gĕno v. tr. III coniug.
gĕnor v. tr. III coniug.
gens sost. femm. III decl.
gentĭāna sost. femm. I decl.
gentĭcus agg. I cl.
gentīles sost. masch. pl. III decl.
gentīlĭcĭus agg. I cl.
gentīlis sost. masch. III decl.
gentīlis agg. II cl.
gentīlĭtās sost. femm. III decl.
gentīlĭtĕr avv.
gentīlĭtŭs avv.
gĕnū Sost. nt. IV decl.
Gĕnŭa sost. femm. I decl.
gĕnŭālĭa Sost. nt. pl. III decl.
gĕnŭīnē avv.
{{ID:GENOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android