gĕmĭnor - Diatesi passiva

(gĕmĭno, gĕmĭnas, geminavi, geminatum, gĕmĭnāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
gĕmĭnor
II sing.
gĕmĭnāris, gĕmĭnāre
III sing.
gĕmĭnātur
I plur.
gĕmĭnāmur
II plur.
gĕmĭnamĭni
III plur.
gĕmĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
gĕmĭnābar
II sing.
gĕmĭnabāris, gĕmĭnabāre
III sing.
gĕmĭnabātur
I plur.
gĕmĭnabāmur
II plur.
gĕmĭnabamĭni
III plur.
gĕmĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
gĕmĭnābor
II sing.
gĕmĭnabĕris, gĕmĭnabĕre
III sing.
gĕmĭnabĭtur
I plur.
gĕmĭnabĭmur
II plur.
gĕmĭnabimĭni
III plur.
gĕmĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
geminatus, –a, –um sum
II sing.
geminatus, –a, –um es
III sing.
geminatus, –a, –um est
I plur.
geminati, –ae, –a sumus
II plur.
geminati, –ae, –a estis
III plur.
geminati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
geminatus, –a, –um eram
II sing.
geminatus, –a, –um eras
III sing.
geminatus, –a, –um erat
I plur.
geminati, –ae, –a eramus
II plur.
geminati, –ae, –a eratis
III plur.
geminati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
geminatus, –a, –um ero
II sing.
geminatus, –a, –um eris
III sing.
geminatus, –a, –um erit
I plur.
geminati, –ae, –a erimus
II plur.
geminati, –ae, –a eritis
III plur.
geminati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
gĕmĭner
II sing.
gĕmĭnēris, gĕmĭnēre
III sing.
gĕmĭnētur
I plur.
gĕmĭnēmur
II plur.
gĕmĭnemĭni
III plur.
gĕmĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
gĕmĭnārer
II sing.
gĕmĭnarēris, gĕmĭnarēre
III sing.
gĕmĭnarētur
I plur.
gĕmĭnarēmur
II plur.
gĕmĭnaremĭni
III plur.
gĕmĭnarentur
PERFETTO
I sing.
geminatus, –a, –um sim
II sing.
geminatus, –a, –um sis
III sing.
geminatus, –a, –um sit
I plur.
geminati, –ae, –a simus
II plur.
geminati, –ae, –a sitis
III plur.
geminati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
geminatus, –a, –um essem
II sing.
geminatus, –a, –um esses
III sing.
geminatus, –a, –um esset
I plur.
geminati, –ae, –a essemus
II plur.
geminati, –ae, –a essetis
III plur.
geminati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
gĕmĭnāre
II plur.
gĕmĭnamĭni
FUTURO
II sing.
gĕmĭnātor
III sing.
gĕmĭnātor
II plur.
III plur.
gĕmĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
geminatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
gĕmĭnāri
PERFETTO
Singolare:
geminatus, –a, –um esse
Plurale:
geminati, –ae, –a esse
FUTURO
geminatum esse
GERUNDIVO
gĕmĭnandus, –a, –um
SUPINO
geminatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:GEMINOR100}}
---CACHE---