fuscor - Diatesi passiva
(fusco, fuscas, fuscavi, fuscatum, fuscāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fuscor
II sing.
fuscāris, fuscāre
III sing.
fuscātur
I plur.
fuscāmur
II plur.
fuscamĭni
III plur.
fuscantur
IMPERFETTO
I sing.
fuscābar
II sing.
fuscabāris, fuscabāre
III sing.
fuscabātur
I plur.
fuscabāmur
II plur.
fuscabamĭni
III plur.
fuscabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fuscābor
II sing.
fuscabĕris, fuscabĕre
III sing.
fuscabĭtur
I plur.
fuscabĭmur
II plur.
fuscabimĭni
III plur.
fuscabuntur
PERFETTO
I sing.
fuscatus, –a, –um sum
II sing.
fuscatus, –a, –um es
III sing.
fuscatus, –a, –um est
I plur.
fuscati, –ae, –a sumus
II plur.
fuscati, –ae, –a estis
III plur.
fuscati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
fuscatus, –a, –um eram
II sing.
fuscatus, –a, –um eras
III sing.
fuscatus, –a, –um erat
I plur.
fuscati, –ae, –a eramus
II plur.
fuscati, –ae, –a eratis
III plur.
fuscati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
fuscatus, –a, –um ero
II sing.
fuscatus, –a, –um eris
III sing.
fuscatus, –a, –um erit
I plur.
fuscati, –ae, –a erimus
II plur.
fuscati, –ae, –a eritis
III plur.
fuscati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
fuscer
II sing.
fuscēris, fuscēre
III sing.
fuscētur
I plur.
fuscēmur
II plur.
fuscemĭni
III plur.
fuscentur
IMPERFETTO
I sing.
fuscārer
II sing.
fuscarēris, fuscarēre
III sing.
fuscarētur
I plur.
fuscarēmur
II plur.
fuscaremĭni
III plur.
fuscarentur
PERFETTO
I sing.
fuscatus, –a, –um sim
II sing.
fuscatus, –a, –um sis
III sing.
fuscatus, –a, –um sit
I plur.
fuscati, –ae, –a simus
II plur.
fuscati, –ae, –a sitis
III plur.
fuscati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
fuscatus, –a, –um essem
II sing.
fuscatus, –a, –um esses
III sing.
fuscatus, –a, –um esset
I plur.
fuscati, –ae, –a essemus
II plur.
fuscati, –ae, –a essetis
III plur.
fuscati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fuscāre
II plur.
fuscamĭni
FUTURO
II sing.
fuscātor
III sing.
fuscātor
II plur.
–
III plur.
fuscantor
PARTICIPIO
PERFETTO
fuscatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
fuscāri
PERFETTO
Singolare:
fuscatus, –a, –um esse
Plurale:
fuscati, –ae, –a esse
FUTURO
fuscatum esse
GERUNDIVO
fuscandus, –a, –um
SUPINO
fuscatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
fuscor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android