fraudor - Diatesi passiva

(fraudo, fraudas, fraudavi, fraudatum, fraudāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fraudor
II sing.
fraudāris, fraudāre
III sing.
fraudātur
I plur.
fraudāmur
II plur.
fraudamĭni
III plur.
fraudantur
IMPERFETTO
I sing.
fraudābar
II sing.
fraudabāris, fraudabāre
III sing.
fraudabātur
I plur.
fraudabāmur
II plur.
fraudabamĭni
III plur.
fraudabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fraudābor
II sing.
fraudabĕris, fraudabĕre
III sing.
fraudabĭtur
I plur.
fraudabĭmur
II plur.
fraudabimĭni
III plur.
fraudabuntur
PERFETTO
I sing.
fraudatus, –a, –um sum
II sing.
fraudatus, –a, –um es
III sing.
fraudatus, –a, –um est
I plur.
fraudati, –ae, –a sumus
II plur.
fraudati, –ae, –a estis
III plur.
fraudati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
fraudatus, –a, –um eram
II sing.
fraudatus, –a, –um eras
III sing.
fraudatus, –a, –um erat
I plur.
fraudati, –ae, –a eramus
II plur.
fraudati, –ae, –a eratis
III plur.
fraudati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
fraudatus, –a, –um ero
II sing.
fraudatus, –a, –um eris
III sing.
fraudatus, –a, –um erit
I plur.
fraudati, –ae, –a erimus
II plur.
fraudati, –ae, –a eritis
III plur.
fraudati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
frauder
II sing.
fraudēris, fraudēre
III sing.
fraudētur
I plur.
fraudēmur
II plur.
fraudemĭni
III plur.
fraudentur
IMPERFETTO
I sing.
fraudārer
II sing.
fraudarēris, fraudarēre
III sing.
fraudarētur
I plur.
fraudarēmur
II plur.
fraudaremĭni
III plur.
fraudarentur
PERFETTO
I sing.
fraudatus, –a, –um sim
II sing.
fraudatus, –a, –um sis
III sing.
fraudatus, –a, –um sit
I plur.
fraudati, –ae, –a simus
II plur.
fraudati, –ae, –a sitis
III plur.
fraudati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
fraudatus, –a, –um essem
II sing.
fraudatus, –a, –um esses
III sing.
fraudatus, –a, –um esset
I plur.
fraudati, –ae, –a essemus
II plur.
fraudati, –ae, –a essetis
III plur.
fraudati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fraudāre
II plur.
fraudamĭni
FUTURO
II sing.
fraudātor
III sing.
fraudātor
II plur.
III plur.
fraudantor
PARTICIPIO
PERFETTO
fraudatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
fraudāri
PERFETTO
Singolare:
fraudatus, –a, –um esse
Plurale:
fraudati, –ae, –a esse
FUTURO
fraudatum esse
GERUNDIVO
fraudandus, –a, –um
SUPINO
fraudatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:FRAUDOR100}}
---CACHE---