fōcŭlor - Diatesi passiva
(fōcŭlo, fōcŭlas, foculavi, foculatum, fōcŭlāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fōcŭlor
II sing.
fōcŭlāris, fōcŭlāre
III sing.
fōcŭlātur
I plur.
fōcŭlāmur
II plur.
fōcŭlamĭni
III plur.
fōcŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
fōcŭlābar
II sing.
fōcŭlabāris, fōcŭlabāre
III sing.
fōcŭlabātur
I plur.
fōcŭlabāmur
II plur.
fōcŭlabamĭni
III plur.
fōcŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fōcŭlābor
II sing.
fōcŭlabĕris, fōcŭlabĕre
III sing.
fōcŭlabĭtur
I plur.
fōcŭlabĭmur
II plur.
fōcŭlabimĭni
III plur.
fōcŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
foculatus, –a, –um sum
II sing.
foculatus, –a, –um es
III sing.
foculatus, –a, –um est
I plur.
foculati, –ae, –a sumus
II plur.
foculati, –ae, –a estis
III plur.
foculati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
foculatus, –a, –um eram
II sing.
foculatus, –a, –um eras
III sing.
foculatus, –a, –um erat
I plur.
foculati, –ae, –a eramus
II plur.
foculati, –ae, –a eratis
III plur.
foculati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
foculatus, –a, –um ero
II sing.
foculatus, –a, –um eris
III sing.
foculatus, –a, –um erit
I plur.
foculati, –ae, –a erimus
II plur.
foculati, –ae, –a eritis
III plur.
foculati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
fōcŭler
II sing.
fōcŭlēris, fōcŭlēre
III sing.
fōcŭlētur
I plur.
fōcŭlēmur
II plur.
fōcŭlemĭni
III plur.
fōcŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
fōcŭlārer
II sing.
fōcŭlarēris, fōcŭlarēre
III sing.
fōcŭlarētur
I plur.
fōcŭlarēmur
II plur.
fōcŭlaremĭni
III plur.
fōcŭlarentur
PERFETTO
I sing.
foculatus, –a, –um sim
II sing.
foculatus, –a, –um sis
III sing.
foculatus, –a, –um sit
I plur.
foculati, –ae, –a simus
II plur.
foculati, –ae, –a sitis
III plur.
foculati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
foculatus, –a, –um essem
II sing.
foculatus, –a, –um esses
III sing.
foculatus, –a, –um esset
I plur.
foculati, –ae, –a essemus
II plur.
foculati, –ae, –a essetis
III plur.
foculati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fōcŭlāre
II plur.
fōcŭlamĭni
FUTURO
II sing.
fōcŭlātor
III sing.
fōcŭlātor
II plur.
–
III plur.
fōcŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
foculatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
fōcŭlāri
PERFETTO
Singolare:
foculatus, –a, –um esse
Plurale:
foculati, –ae, –a esse
FUTURO
foculatum esse
GERUNDIVO
fōcŭlandus, –a, –um
SUPINO
foculatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
fōcŭlor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android