fĭgŭlor - Diatesi passiva
(fĭgŭlo, fĭgŭlas, figulavi, figulatum, fĭgŭlāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fĭgŭlor
II sing.
fĭgŭlāris, fĭgŭlāre
III sing.
fĭgŭlātur
I plur.
fĭgŭlāmur
II plur.
fĭgŭlamĭni
III plur.
fĭgŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
fĭgŭlābar
II sing.
fĭgŭlabāris, fĭgŭlabāre
III sing.
fĭgŭlabātur
I plur.
fĭgŭlabāmur
II plur.
fĭgŭlabamĭni
III plur.
fĭgŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fĭgŭlābor
II sing.
fĭgŭlabĕris, fĭgŭlabĕre
III sing.
fĭgŭlabĭtur
I plur.
fĭgŭlabĭmur
II plur.
fĭgŭlabimĭni
III plur.
fĭgŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
figulatus, –a, –um sum
II sing.
figulatus, –a, –um es
III sing.
figulatus, –a, –um est
I plur.
figulati, –ae, –a sumus
II plur.
figulati, –ae, –a estis
III plur.
figulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
figulatus, –a, –um eram
II sing.
figulatus, –a, –um eras
III sing.
figulatus, –a, –um erat
I plur.
figulati, –ae, –a eramus
II plur.
figulati, –ae, –a eratis
III plur.
figulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
figulatus, –a, –um ero
II sing.
figulatus, –a, –um eris
III sing.
figulatus, –a, –um erit
I plur.
figulati, –ae, –a erimus
II plur.
figulati, –ae, –a eritis
III plur.
figulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
fĭgŭler
II sing.
fĭgŭlēris, fĭgŭlēre
III sing.
fĭgŭlētur
I plur.
fĭgŭlēmur
II plur.
fĭgŭlemĭni
III plur.
fĭgŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
fĭgŭlārer
II sing.
fĭgŭlarēris, fĭgŭlarēre
III sing.
fĭgŭlarētur
I plur.
fĭgŭlarēmur
II plur.
fĭgŭlaremĭni
III plur.
fĭgŭlarentur
PERFETTO
I sing.
figulatus, –a, –um sim
II sing.
figulatus, –a, –um sis
III sing.
figulatus, –a, –um sit
I plur.
figulati, –ae, –a simus
II plur.
figulati, –ae, –a sitis
III plur.
figulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
figulatus, –a, –um essem
II sing.
figulatus, –a, –um esses
III sing.
figulatus, –a, –um esset
I plur.
figulati, –ae, –a essemus
II plur.
figulati, –ae, –a essetis
III plur.
figulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fĭgŭlāre
II plur.
fĭgŭlamĭni
FUTURO
II sing.
fĭgŭlātor
III sing.
fĭgŭlātor
II plur.
–
III plur.
fĭgŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
figulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
fĭgŭlāri
PERFETTO
Singolare:
figulatus, –a, –um esse
Plurale:
figulati, –ae, –a esse
FUTURO
figulatum esse
GERUNDIVO
fĭgŭlandus, –a, –um
SUPINO
figulatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
fĭgŭlor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android