fēnĕror - Diatesi attiva
(fēnĕror, fēnĕrāris, feneratus sum, fēnĕrāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fēnĕror
II sing.
fēnĕrāris, fēnĕrāre
III sing.
fēnĕrātur
I plur.
fēnĕrāmur
II plur.
fēnĕramĭni
III plur.
fēnĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
fēnĕrābar
II sing.
fēnĕrabāris, fēnĕrabāre
III sing.
fēnĕrabātur
I plur.
fēnĕrabāmur
II plur.
fēnĕrabamĭni
III plur.
fēnĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fēnĕrābor
II sing.
fēnĕrabĕris, fēnĕrabĕre
III sing.
fēnĕrabĭtur
I plur.
fēnĕrabĭmur
II plur.
fēnĕrabimĭni
III plur.
fēnĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
feneratus, –a, –um sum
II sing.
feneratus, –a, –um es
III sing.
feneratus, –a, –um est
I plur.
fenerati, –ae, –a sumus
II plur.
fenerati, –ae, –a estis
III plur.
fenerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
feneratus, –a, –um eram
II sing.
feneratus, –a, –um eras
III sing.
feneratus, –a, –um erat
I plur.
fenerati, –ae, –a eramus
II plur.
fenerati, –ae, –a eratis
III plur.
fenerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
feneratus, –a, –um ero
II sing.
feneratus, –a, –um eris
III sing.
feneratus, –a, –um erit
I plur.
fenerati, –ae, –a erimus
II plur.
fenerati, –ae, –a eritis
III plur.
fenerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
fēnĕrer
II sing.
fēnĕrēris, fēnĕrēre
III sing.
fēnĕrētur
I plur.
fēnĕrēmur
II plur.
fēnĕremĭni
III plur.
fēnĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
fēnĕrārer
II sing.
fēnĕrarēris, fēnĕrarēre
III sing.
fēnĕrarētur
I plur.
fēnĕrarēmur
II plur.
fēnĕraremĭni
III plur.
fēnĕrarentur
PERFETTO
I sing.
feneratus, –a, –um sim
II sing.
feneratus, –a, –um sis
III sing.
feneratus, –a, –um sit
I plur.
fenerati, –ae, –a simus
II plur.
fenerati, –ae, –a sitis
III plur.
fenerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
feneratus, –a, –um essem
II sing.
feneratus, –a, –um esses
III sing.
feneratus, –a, –um esset
I plur.
fenerati, –ae, –a essemus
II plur.
fenerati, –ae, –a essetis
III plur.
fenerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fēnĕrāre
II plur.
fēnĕramĭni
FUTURO
II sing.
fēnĕrātor
III sing.
fēnĕrātor
II plur.
–
III plur.
fēnĕrantor
INFINITO
PRESENTE
fēnĕrāri
PERFETTO
Singolare:
feneratus, –a, –um esse
Plurale:
fenerati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
feneratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
feneratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
fēnĕrans, –antis
FUTURO
feneratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
feneratum
Passivo:
feneratu
GERUNDIO
Genitivo:
fēnĕrandi
Dativo:
fēnĕrando
Accusativo:
fēnĕrandum
Ablativo:
fēnĕrando
GERUNDIVO
fēnĕrandus, –a, –um
fēnĕror v. tr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android