fĕbrŭor - Diatesi passiva
(fĕbrŭo, fĕbrŭas, februatum, fĕbrŭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fĕbrŭor
II sing.
fĕbrŭāris, fĕbrŭāre
III sing.
fĕbrŭātur
I plur.
fĕbrŭāmur
II plur.
fĕbrŭamĭni
III plur.
fĕbrŭantur
IMPERFETTO
I sing.
fĕbrŭābar
II sing.
fĕbrŭabāris, fĕbrŭabāre
III sing.
fĕbrŭabātur
I plur.
fĕbrŭabāmur
II plur.
fĕbrŭabamĭni
III plur.
fĕbrŭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fĕbrŭābor
II sing.
fĕbrŭabĕris, fĕbrŭabĕre
III sing.
fĕbrŭabĭtur
I plur.
fĕbrŭabĭmur
II plur.
fĕbrŭabimĭni
III plur.
fĕbrŭabuntur
PERFETTO
I sing.
februatus, –a, –um sum
II sing.
februatus, –a, –um es
III sing.
februatus, –a, –um est
I plur.
februati, –ae, –a sumus
II plur.
februati, –ae, –a estis
III plur.
februati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
februatus, –a, –um eram
II sing.
februatus, –a, –um eras
III sing.
februatus, –a, –um erat
I plur.
februati, –ae, –a eramus
II plur.
februati, –ae, –a eratis
III plur.
februati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
februatus, –a, –um ero
II sing.
februatus, –a, –um eris
III sing.
februatus, –a, –um erit
I plur.
februati, –ae, –a erimus
II plur.
februati, –ae, –a eritis
III plur.
februati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
fĕbrŭer
II sing.
fĕbrŭēris, fĕbrŭēre
III sing.
fĕbrŭētur
I plur.
fĕbrŭēmur
II plur.
fĕbrŭemĭni
III plur.
fĕbrŭentur
IMPERFETTO
I sing.
fĕbrŭārer
II sing.
fĕbrŭarēris, fĕbrŭarēre
III sing.
fĕbrŭarētur
I plur.
fĕbrŭarēmur
II plur.
fĕbrŭaremĭni
III plur.
fĕbrŭarentur
PERFETTO
I sing.
februatus, –a, –um sim
II sing.
februatus, –a, –um sis
III sing.
februatus, –a, –um sit
I plur.
februati, –ae, –a simus
II plur.
februati, –ae, –a sitis
III plur.
februati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
februatus, –a, –um essem
II sing.
februatus, –a, –um esses
III sing.
februatus, –a, –um esset
I plur.
februati, –ae, –a essemus
II plur.
februati, –ae, –a essetis
III plur.
februati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fĕbrŭāre
II plur.
fĕbrŭamĭni
FUTURO
II sing.
fĕbrŭātor
III sing.
fĕbrŭātor
II plur.
–
III plur.
fĕbrŭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
februatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
fĕbrŭāri
PERFETTO
Singolare:
februatus, –a, –um esse
Plurale:
februati, –ae, –a esse
FUTURO
februatum esse
GERUNDIVO
fĕbrŭandus, –a, –um
SUPINO
februatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
fĕbrŭor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android