Donazione

factĭtor - Diatesi passiva

(factĭto, factĭtas, factitavi, factitatum, factĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
factĭtor
II sing.
factĭtāris, factĭtāre
III sing.
factĭtātur
I plur.
factĭtāmur
II plur.
factĭtamĭni
III plur.
factĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
factĭtābar
II sing.
factĭtabāris, factĭtabāre
III sing.
factĭtabātur
I plur.
factĭtabāmur
II plur.
factĭtabamĭni
III plur.
factĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
factĭtābor
II sing.
factĭtabĕris, factĭtabĕre
III sing.
factĭtabĭtur
I plur.
factĭtabĭmur
II plur.
factĭtabimĭni
III plur.
factĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
factitatus, –a, –um sum
II sing.
factitatus, –a, –um es
III sing.
factitatus, –a, –um est
I plur.
factitati, –ae, –a sumus
II plur.
factitati, –ae, –a estis
III plur.
factitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
factitatus, –a, –um eram
II sing.
factitatus, –a, –um eras
III sing.
factitatus, –a, –um erat
I plur.
factitati, –ae, –a eramus
II plur.
factitati, –ae, –a eratis
III plur.
factitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
factitatus, –a, –um ero
II sing.
factitatus, –a, –um eris
III sing.
factitatus, –a, –um erit
I plur.
factitati, –ae, –a erimus
II plur.
factitati, –ae, –a eritis
III plur.
factitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
factĭter
II sing.
factĭtēris, factĭtēre
III sing.
factĭtētur
I plur.
factĭtēmur
II plur.
factĭtemĭni
III plur.
factĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
factĭtārer
II sing.
factĭtarēris, factĭtarēre
III sing.
factĭtarētur
I plur.
factĭtarēmur
II plur.
factĭtaremĭni
III plur.
factĭtarentur
PERFETTO
I sing.
factitatus, –a, –um sim
II sing.
factitatus, –a, –um sis
III sing.
factitatus, –a, –um sit
I plur.
factitati, –ae, –a simus
II plur.
factitati, –ae, –a sitis
III plur.
factitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
factitatus, –a, –um essem
II sing.
factitatus, –a, –um esses
III sing.
factitatus, –a, –um esset
I plur.
factitati, –ae, –a essemus
II plur.
factitati, –ae, –a essetis
III plur.
factitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
factĭtāre
II plur.
factĭtamĭni
FUTURO
II sing.
factĭtātor
III sing.
factĭtātor
II plur.
–
III plur.
factĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
factitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
factĭtāri
PERFETTO
Singolare:
factitatus, –a, –um esse
Plurale:
factitati, –ae, –a esse
FUTURO
factitatum esse
GERUNDIVO
factĭtandus, –a, –um
SUPINO
factitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ factĭto
factŏr ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
factĭtātŏr sost. masch. III decl.
factitatūrūs agg. part. fut.
factĭtātus agg. part. perf. I cl.
factitatus agg. inf. perf.
factĭto v. tr. I coniug.
factĭtor v. tr. I coniug.
factŏr sost. masch. III decl.
factōrĭum Sost. nt. II decl.
factum Sost. nt. II decl.
factūra sost. femm. I decl.
factūrūs agg. part. fut.
factŭs sost. masch. IV decl.
factus agg. part. perf. I cl.
factus agg. inf. perf.
făcul avv.
făcŭla sost. femm. I decl.
făcultās sost. femm. III decl.
făcultātŭla sost. femm. I decl.
făculter avv.
fācundē avv.
{{ID:FACTITOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android