Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | factĭtor |
II sing. | factĭtāris, factĭtāre |
III sing. | factĭtātur |
I plur. | factĭtāmur |
II plur. | factĭtamĭni |
III plur. | factĭtantur |
IMPERFETTO |
I sing. | factĭtābar |
II sing. | factĭtabāris, factĭtabāre |
III sing. | factĭtabātur |
I plur. | factĭtabāmur |
II plur. | factĭtabamĭni |
III plur. | factĭtabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | factĭtābor |
II sing. | factĭtabĕris, factĭtabĕre |
III sing. | factĭtabĭtur |
I plur. | factĭtabĭmur |
II plur. | factĭtabimĭni |
III plur. | factĭtabuntur |
PERFETTO |
I sing. | factitatus, –a, –um sum |
II sing. | factitatus, –a, –um es |
III sing. | factitatus, –a, –um est |
I plur. | factitati, –ae, –a sumus |
II plur. | factitati, –ae, –a estis |
III plur. | factitati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | factitatus, –a, –um eram |
II sing. | factitatus, –a, –um eras |
III sing. | factitatus, –a, –um erat |
I plur. | factitati, –ae, –a eramus |
II plur. | factitati, –ae, –a eratis |
III plur. | factitati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | factitatus, –a, –um ero |
II sing. | factitatus, –a, –um eris |
III sing. | factitatus, –a, –um erit |
I plur. | factitati, –ae, –a erimus |
II plur. | factitati, –ae, –a eritis |
III plur. | factitati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | factĭter |
II sing. | factĭtēris, factĭtēre |
III sing. | factĭtētur |
I plur. | factĭtēmur |
II plur. | factĭtemĭni |
III plur. | factĭtentur |
IMPERFETTO |
I sing. | factĭtārer |
II sing. | factĭtarēris, factĭtarēre |
III sing. | factĭtarētur |
I plur. | factĭtarēmur |
II plur. | factĭtaremĭni |
III plur. | factĭtarentur |
PERFETTO |
I sing. | factitatus, –a, –um sim |
II sing. | factitatus, –a, –um sis |
III sing. | factitatus, –a, –um sit |
I plur. | factitati, –ae, –a simus |
II plur. | factitati, –ae, –a sitis |
III plur. | factitati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | factitatus, –a, –um essem |
II sing. | factitatus, –a, –um esses |
III sing. | factitatus, –a, –um esset |
I plur. | factitati, –ae, –a essemus |
II plur. | factitati, –ae, –a essetis |
III plur. | factitati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | factĭtāre |
II plur. | factĭtamĭni |
FUTURO |
II sing. | factĭtātor |
III sing. | factĭtātor |
II plur. | – |
III plur. | factĭtantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
factitatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
factĭtāri |
PERFETTO |
Singolare: | factitatus, –a, –um esse |
Plurale: | factitati, –ae, –a esse |
FUTURO |
factitatum esse |
GERUNDIVO |
factĭtandus, –a, –um |
SUPINO |
factitatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FACTITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|