fābŭlor - Diatesi attiva
(fābŭlor, fābŭlāris, fabulatus sum, fābŭlāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
fābŭlor
II sing.
fābŭlāris, fābŭlāre
III sing.
fābŭlātur
I plur.
fābŭlāmur
II plur.
fābŭlamĭni
III plur.
fābŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
fābŭlābar
II sing.
fābŭlabāris, fābŭlabāre
III sing.
fābŭlabātur
I plur.
fābŭlabāmur
II plur.
fābŭlabamĭni
III plur.
fābŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
fābŭlābor
II sing.
fābŭlabĕris, fābŭlabĕre
III sing.
fābŭlabĭtur
I plur.
fābŭlabĭmur
II plur.
fābŭlabimĭni
III plur.
fābŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
fabulatus, –a, –um sum
II sing.
fabulatus, –a, –um es
III sing.
fabulatus, –a, –um est
I plur.
fabulati, –ae, –a sumus
II plur.
fabulati, –ae, –a estis
III plur.
fabulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
fabulatus, –a, –um eram
II sing.
fabulatus, –a, –um eras
III sing.
fabulatus, –a, –um erat
I plur.
fabulati, –ae, –a eramus
II plur.
fabulati, –ae, –a eratis
III plur.
fabulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
fabulatus, –a, –um ero
II sing.
fabulatus, –a, –um eris
III sing.
fabulatus, –a, –um erit
I plur.
fabulati, –ae, –a erimus
II plur.
fabulati, –ae, –a eritis
III plur.
fabulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
fābŭler
II sing.
fābŭlēris, fābŭlēre
III sing.
fābŭlētur
I plur.
fābŭlēmur
II plur.
fābŭlemĭni
III plur.
fābŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
fābŭlārer
II sing.
fābŭlarēris, fābŭlarēre
III sing.
fābŭlarētur
I plur.
fābŭlarēmur
II plur.
fābŭlaremĭni
III plur.
fābŭlarentur
PERFETTO
I sing.
fabulatus, –a, –um sim
II sing.
fabulatus, –a, –um sis
III sing.
fabulatus, –a, –um sit
I plur.
fabulati, –ae, –a simus
II plur.
fabulati, –ae, –a sitis
III plur.
fabulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
fabulatus, –a, –um essem
II sing.
fabulatus, –a, –um esses
III sing.
fabulatus, –a, –um esset
I plur.
fabulati, –ae, –a essemus
II plur.
fabulati, –ae, –a essetis
III plur.
fabulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
fābŭlāre
II plur.
fābŭlamĭni
FUTURO
II sing.
fābŭlātor
III sing.
fābŭlātor
II plur.
–
III plur.
fābŭlantor
INFINITO
PRESENTE
fābŭlāri
PERFETTO
Singolare:
fabulatus, –a, –um esse
Plurale:
fabulati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
fabulatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
fabulatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
fābŭlans, –antis
FUTURO
fabulatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
fabulatum
Passivo:
fabulatu
GERUNDIO
Genitivo:
fābŭlandi
Dativo:
fābŭlando
Accusativo:
fābŭlandum
Ablativo:
fābŭlando
GERUNDIVO
fābŭlandus, –a, –um
fābŭlor v. tr. e intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android