exŭlor - Diatesi passiva
(exŭlo, exŭlas, exulavi, exulatum, exŭlāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exŭlor
II sing.
exŭlāris, exŭlāre
III sing.
exŭlātur
I plur.
exŭlāmur
II plur.
exŭlamĭni
III plur.
exŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
exŭlābar
II sing.
exŭlabāris, exŭlabāre
III sing.
exŭlabātur
I plur.
exŭlabāmur
II plur.
exŭlabamĭni
III plur.
exŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exŭlābor
II sing.
exŭlabĕris, exŭlabĕre
III sing.
exŭlabĭtur
I plur.
exŭlabĭmur
II plur.
exŭlabimĭni
III plur.
exŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
exulatus, –a, –um sum
II sing.
exulatus, –a, –um es
III sing.
exulatus, –a, –um est
I plur.
exulati, –ae, –a sumus
II plur.
exulati, –ae, –a estis
III plur.
exulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exulatus, –a, –um eram
II sing.
exulatus, –a, –um eras
III sing.
exulatus, –a, –um erat
I plur.
exulati, –ae, –a eramus
II plur.
exulati, –ae, –a eratis
III plur.
exulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exulatus, –a, –um ero
II sing.
exulatus, –a, –um eris
III sing.
exulatus, –a, –um erit
I plur.
exulati, –ae, –a erimus
II plur.
exulati, –ae, –a eritis
III plur.
exulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exŭler
II sing.
exŭlēris, exŭlēre
III sing.
exŭlētur
I plur.
exŭlēmur
II plur.
exŭlemĭni
III plur.
exŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
exŭlārer
II sing.
exŭlarēris, exŭlarēre
III sing.
exŭlarētur
I plur.
exŭlarēmur
II plur.
exŭlaremĭni
III plur.
exŭlarentur
PERFETTO
I sing.
exulatus, –a, –um sim
II sing.
exulatus, –a, –um sis
III sing.
exulatus, –a, –um sit
I plur.
exulati, –ae, –a simus
II plur.
exulati, –ae, –a sitis
III plur.
exulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exulatus, –a, –um essem
II sing.
exulatus, –a, –um esses
III sing.
exulatus, –a, –um esset
I plur.
exulati, –ae, –a essemus
II plur.
exulati, –ae, –a essetis
III plur.
exulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exŭlāre
II plur.
exŭlamĭni
FUTURO
II sing.
exŭlātor
III sing.
exŭlātor
II plur.
–
III plur.
exŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exŭlāri
PERFETTO
Singolare:
exulatus, –a, –um esse
Plurale:
exulati, –ae, –a esse
FUTURO
exulatum esse
GERUNDIVO
exŭlandus, –a, –um
SUPINO
exulatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exŭlor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android