exūbĕror - Diatesi passiva
(exūbĕro, exūbĕras, exuberavi, exuberatum, exūbĕrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exūbĕror
II sing.
exūbĕrāris, exūbĕrāre
III sing.
exūbĕrātur
I plur.
exūbĕrāmur
II plur.
exūbĕramĭni
III plur.
exūbĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
exūbĕrābar
II sing.
exūbĕrabāris, exūbĕrabāre
III sing.
exūbĕrabātur
I plur.
exūbĕrabāmur
II plur.
exūbĕrabamĭni
III plur.
exūbĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exūbĕrābor
II sing.
exūbĕrabĕris, exūbĕrabĕre
III sing.
exūbĕrabĭtur
I plur.
exūbĕrabĭmur
II plur.
exūbĕrabimĭni
III plur.
exūbĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
exuberatus, –a, –um sum
II sing.
exuberatus, –a, –um es
III sing.
exuberatus, –a, –um est
I plur.
exuberati, –ae, –a sumus
II plur.
exuberati, –ae, –a estis
III plur.
exuberati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exuberatus, –a, –um eram
II sing.
exuberatus, –a, –um eras
III sing.
exuberatus, –a, –um erat
I plur.
exuberati, –ae, –a eramus
II plur.
exuberati, –ae, –a eratis
III plur.
exuberati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exuberatus, –a, –um ero
II sing.
exuberatus, –a, –um eris
III sing.
exuberatus, –a, –um erit
I plur.
exuberati, –ae, –a erimus
II plur.
exuberati, –ae, –a eritis
III plur.
exuberati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exūbĕrer
II sing.
exūbĕrēris, exūbĕrēre
III sing.
exūbĕrētur
I plur.
exūbĕrēmur
II plur.
exūbĕremĭni
III plur.
exūbĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
exūbĕrārer
II sing.
exūbĕrarēris, exūbĕrarēre
III sing.
exūbĕrarētur
I plur.
exūbĕrarēmur
II plur.
exūbĕraremĭni
III plur.
exūbĕrarentur
PERFETTO
I sing.
exuberatus, –a, –um sim
II sing.
exuberatus, –a, –um sis
III sing.
exuberatus, –a, –um sit
I plur.
exuberati, –ae, –a simus
II plur.
exuberati, –ae, –a sitis
III plur.
exuberati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exuberatus, –a, –um essem
II sing.
exuberatus, –a, –um esses
III sing.
exuberatus, –a, –um esset
I plur.
exuberati, –ae, –a essemus
II plur.
exuberati, –ae, –a essetis
III plur.
exuberati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exūbĕrāre
II plur.
exūbĕramĭni
FUTURO
II sing.
exūbĕrātor
III sing.
exūbĕrātor
II plur.
–
III plur.
exūbĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exuberatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exūbĕrāri
PERFETTO
Singolare:
exuberatus, –a, –um esse
Plurale:
exuberati, –ae, –a esse
FUTURO
exuberatum esse
GERUNDIVO
exūbĕrandus, –a, –um
SUPINO
exuberatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exūbĕror v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android