extirpor - Diatesi passiva
(extirpo, extirpas, extirpavi, extirpatum, extirpāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
extirpor
II sing.
extirpāris, extirpāre
III sing.
extirpātur
I plur.
extirpāmur
II plur.
extirpamĭni
III plur.
extirpantur
IMPERFETTO
I sing.
extirpābar
II sing.
extirpabāris, extirpabāre
III sing.
extirpabātur
I plur.
extirpabāmur
II plur.
extirpabamĭni
III plur.
extirpabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
extirpābor
II sing.
extirpabĕris, extirpabĕre
III sing.
extirpabĭtur
I plur.
extirpabĭmur
II plur.
extirpabimĭni
III plur.
extirpabuntur
PERFETTO
I sing.
extirpatus, –a, –um sum
II sing.
extirpatus, –a, –um es
III sing.
extirpatus, –a, –um est
I plur.
extirpati, –ae, –a sumus
II plur.
extirpati, –ae, –a estis
III plur.
extirpati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
extirpatus, –a, –um eram
II sing.
extirpatus, –a, –um eras
III sing.
extirpatus, –a, –um erat
I plur.
extirpati, –ae, –a eramus
II plur.
extirpati, –ae, –a eratis
III plur.
extirpati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
extirpatus, –a, –um ero
II sing.
extirpatus, –a, –um eris
III sing.
extirpatus, –a, –um erit
I plur.
extirpati, –ae, –a erimus
II plur.
extirpati, –ae, –a eritis
III plur.
extirpati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
extirper
II sing.
extirpēris, extirpēre
III sing.
extirpētur
I plur.
extirpēmur
II plur.
extirpemĭni
III plur.
extirpentur
IMPERFETTO
I sing.
extirpārer
II sing.
extirparēris, extirparēre
III sing.
extirparētur
I plur.
extirparēmur
II plur.
extirparemĭni
III plur.
extirparentur
PERFETTO
I sing.
extirpatus, –a, –um sim
II sing.
extirpatus, –a, –um sis
III sing.
extirpatus, –a, –um sit
I plur.
extirpati, –ae, –a simus
II plur.
extirpati, –ae, –a sitis
III plur.
extirpati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
extirpatus, –a, –um essem
II sing.
extirpatus, –a, –um esses
III sing.
extirpatus, –a, –um esset
I plur.
extirpati, –ae, –a essemus
II plur.
extirpati, –ae, –a essetis
III plur.
extirpati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
extirpāre
II plur.
extirpamĭni
FUTURO
II sing.
extirpātor
III sing.
extirpātor
II plur.
–
III plur.
extirpantor
PARTICIPIO
PERFETTO
extirpatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
extirpāri
PERFETTO
Singolare:
extirpatus, –a, –um esse
Plurale:
extirpati, –ae, –a esse
FUTURO
extirpatum esse
GERUNDIVO
extirpandus, –a, –um
SUPINO
extirpatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
extirpor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android