extentor - Diatesi passiva
(extento, extentas, extentatum, extentāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
extentor
II sing.
extentāris, extentāre
III sing.
extentātur
I plur.
extentāmur
II plur.
extentamĭni
III plur.
extentantur
IMPERFETTO
I sing.
extentābar
II sing.
extentabāris, extentabāre
III sing.
extentabātur
I plur.
extentabāmur
II plur.
extentabamĭni
III plur.
extentabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
extentābor
II sing.
extentabĕris, extentabĕre
III sing.
extentabĭtur
I plur.
extentabĭmur
II plur.
extentabimĭni
III plur.
extentabuntur
PERFETTO
I sing.
extentatus, –a, –um sum
II sing.
extentatus, –a, –um es
III sing.
extentatus, –a, –um est
I plur.
extentati, –ae, –a sumus
II plur.
extentati, –ae, –a estis
III plur.
extentati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
extentatus, –a, –um eram
II sing.
extentatus, –a, –um eras
III sing.
extentatus, –a, –um erat
I plur.
extentati, –ae, –a eramus
II plur.
extentati, –ae, –a eratis
III plur.
extentati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
extentatus, –a, –um ero
II sing.
extentatus, –a, –um eris
III sing.
extentatus, –a, –um erit
I plur.
extentati, –ae, –a erimus
II plur.
extentati, –ae, –a eritis
III plur.
extentati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
extenter
II sing.
extentēris, extentēre
III sing.
extentētur
I plur.
extentēmur
II plur.
extentemĭni
III plur.
extententur
IMPERFETTO
I sing.
extentārer
II sing.
extentarēris, extentarēre
III sing.
extentarētur
I plur.
extentarēmur
II plur.
extentaremĭni
III plur.
extentarentur
PERFETTO
I sing.
extentatus, –a, –um sim
II sing.
extentatus, –a, –um sis
III sing.
extentatus, –a, –um sit
I plur.
extentati, –ae, –a simus
II plur.
extentati, –ae, –a sitis
III plur.
extentati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
extentatus, –a, –um essem
II sing.
extentatus, –a, –um esses
III sing.
extentatus, –a, –um esset
I plur.
extentati, –ae, –a essemus
II plur.
extentati, –ae, –a essetis
III plur.
extentati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
extentāre
II plur.
extentamĭni
FUTURO
II sing.
extentātor
III sing.
extentātor
II plur.
–
III plur.
extentantor
PARTICIPIO
PERFETTO
extentatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
extentāri
PERFETTO
Singolare:
extentatus, –a, –um esse
Plurale:
extentati, –ae, –a esse
FUTURO
extentatum esse
GERUNDIVO
extentandus, –a, –um
SUPINO
extentatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
extentor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android