Donazione

exsurdor - Diatesi passiva

(exsurdo, exsurdas, exsurdavi, exsurdatum, exsurdāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exsurdor
II sing.
exsurdāris, exsurdāre
III sing.
exsurdātur
I plur.
exsurdāmur
II plur.
exsurdamĭni
III plur.
exsurdantur
IMPERFETTO
I sing.
exsurdābar
II sing.
exsurdabāris, exsurdabāre
III sing.
exsurdabātur
I plur.
exsurdabāmur
II plur.
exsurdabamĭni
III plur.
exsurdabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exsurdābor
II sing.
exsurdabĕris, exsurdabĕre
III sing.
exsurdabĭtur
I plur.
exsurdabĭmur
II plur.
exsurdabimĭni
III plur.
exsurdabuntur
PERFETTO
I sing.
exsurdatus, –a, –um sum
II sing.
exsurdatus, –a, –um es
III sing.
exsurdatus, –a, –um est
I plur.
exsurdati, –ae, –a sumus
II plur.
exsurdati, –ae, –a estis
III plur.
exsurdati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsurdatus, –a, –um eram
II sing.
exsurdatus, –a, –um eras
III sing.
exsurdatus, –a, –um erat
I plur.
exsurdati, –ae, –a eramus
II plur.
exsurdati, –ae, –a eratis
III plur.
exsurdati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exsurdatus, –a, –um ero
II sing.
exsurdatus, –a, –um eris
III sing.
exsurdatus, –a, –um erit
I plur.
exsurdati, –ae, –a erimus
II plur.
exsurdati, –ae, –a eritis
III plur.
exsurdati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exsurder
II sing.
exsurdēris, exsurdēre
III sing.
exsurdētur
I plur.
exsurdēmur
II plur.
exsurdemĭni
III plur.
exsurdentur
IMPERFETTO
I sing.
exsurdārer
II sing.
exsurdarēris, exsurdarēre
III sing.
exsurdarētur
I plur.
exsurdarēmur
II plur.
exsurdaremĭni
III plur.
exsurdarentur
PERFETTO
I sing.
exsurdatus, –a, –um sim
II sing.
exsurdatus, –a, –um sis
III sing.
exsurdatus, –a, –um sit
I plur.
exsurdati, –ae, –a simus
II plur.
exsurdati, –ae, –a sitis
III plur.
exsurdati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsurdatus, –a, –um essem
II sing.
exsurdatus, –a, –um esses
III sing.
exsurdatus, –a, –um esset
I plur.
exsurdati, –ae, –a essemus
II plur.
exsurdati, –ae, –a essetis
III plur.
exsurdati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exsurdāre
II plur.
exsurdamĭni
FUTURO
II sing.
exsurdātor
III sing.
exsurdātor
II plur.
–
III plur.
exsurdantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exsurdatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exsurdāri
PERFETTO
Singolare:
exsurdatus, –a, –um esse
Plurale:
exsurdati, –ae, –a esse
FUTURO
exsurdatum esse
GERUNDIVO
exsurdandus, –a, –um
SUPINO
exsurdatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ exsurdo
exsurgens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
exsurdans agg. part. pres. II cl.
exsurdatūrūs agg. part. fut.
exsurdatus agg. part. perf. I cl.
exsurdatus agg. inf. perf.
exsurdo v. tr. I coniug.
exsurdor v. tr. I coniug.
exsurgens agg. part. pres. II cl.
exsurgo v. intr. III coniug.
exsurrectĭo sost. femm. III decl.
exsurrectūrūs agg. part. fut.
exsuscĭtans agg. part. pres. II cl.
exsuscĭtātĭo sost. femm. III decl.
exsuscitatūrūs agg. part. fut.
exsuscitatus agg. part. perf. I cl.
exsuscitatus agg. inf. perf.
exsuscĭto v. tr. I coniug.
exsuscĭtor v. tr. I coniug.
exta Sost. nt. pl. II decl.
extābescens agg. part. pres. II cl.
extābesco v. intr. III coniug.
{{ID:EXSURDOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android