exsulor - Diatesi passiva

(exsulo, exsulas, exsulavi, exsulatum, exsulāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exsulor
II sing.
exsulāris, exsulāre
III sing.
exsulātur
I plur.
exsulāmur
II plur.
exsulamĭni
III plur.
exsulantur
IMPERFETTO
I sing.
exsulābar
II sing.
exsulabāris, exsulabāre
III sing.
exsulabātur
I plur.
exsulabāmur
II plur.
exsulabamĭni
III plur.
exsulabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exsulābor
II sing.
exsulabĕris, exsulabĕre
III sing.
exsulabĭtur
I plur.
exsulabĭmur
II plur.
exsulabimĭni
III plur.
exsulabuntur
PERFETTO
I sing.
exsulatus, –a, –um sum
II sing.
exsulatus, –a, –um es
III sing.
exsulatus, –a, –um est
I plur.
exsulati, –ae, –a sumus
II plur.
exsulati, –ae, –a estis
III plur.
exsulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsulatus, –a, –um eram
II sing.
exsulatus, –a, –um eras
III sing.
exsulatus, –a, –um erat
I plur.
exsulati, –ae, –a eramus
II plur.
exsulati, –ae, –a eratis
III plur.
exsulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exsulatus, –a, –um ero
II sing.
exsulatus, –a, –um eris
III sing.
exsulatus, –a, –um erit
I plur.
exsulati, –ae, –a erimus
II plur.
exsulati, –ae, –a eritis
III plur.
exsulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exsuler
II sing.
exsulēris, exsulēre
III sing.
exsulētur
I plur.
exsulēmur
II plur.
exsulemĭni
III plur.
exsulentur
IMPERFETTO
I sing.
exsulārer
II sing.
exsularēris, exsularēre
III sing.
exsularētur
I plur.
exsularēmur
II plur.
exsularemĭni
III plur.
exsularentur
PERFETTO
I sing.
exsulatus, –a, –um sim
II sing.
exsulatus, –a, –um sis
III sing.
exsulatus, –a, –um sit
I plur.
exsulati, –ae, –a simus
II plur.
exsulati, –ae, –a sitis
III plur.
exsulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsulatus, –a, –um essem
II sing.
exsulatus, –a, –um esses
III sing.
exsulatus, –a, –um esset
I plur.
exsulati, –ae, –a essemus
II plur.
exsulati, –ae, –a essetis
III plur.
exsulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exsulāre
II plur.
exsulamĭni
FUTURO
II sing.
exsulātor
III sing.
exsulātor
II plur.
III plur.
exsulantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exsulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exsulāri
PERFETTO
Singolare:
exsulatus, –a, –um esse
Plurale:
exsulati, –ae, –a esse
FUTURO
exsulatum esse
GERUNDIVO
exsulandus, –a, –um
SUPINO
exsulatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EXSULOR100}}