exsulor - Diatesi passiva
(exsulo, exsulas, exsulavi, exsulatum, exsulāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exsulor
II sing.
exsulāris, exsulāre
III sing.
exsulātur
I plur.
exsulāmur
II plur.
exsulamĭni
III plur.
exsulantur
IMPERFETTO
I sing.
exsulābar
II sing.
exsulabāris, exsulabāre
III sing.
exsulabātur
I plur.
exsulabāmur
II plur.
exsulabamĭni
III plur.
exsulabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exsulābor
II sing.
exsulabĕris, exsulabĕre
III sing.
exsulabĭtur
I plur.
exsulabĭmur
II plur.
exsulabimĭni
III plur.
exsulabuntur
PERFETTO
I sing.
exsulatus, –a, –um sum
II sing.
exsulatus, –a, –um es
III sing.
exsulatus, –a, –um est
I plur.
exsulati, –ae, –a sumus
II plur.
exsulati, –ae, –a estis
III plur.
exsulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsulatus, –a, –um eram
II sing.
exsulatus, –a, –um eras
III sing.
exsulatus, –a, –um erat
I plur.
exsulati, –ae, –a eramus
II plur.
exsulati, –ae, –a eratis
III plur.
exsulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exsulatus, –a, –um ero
II sing.
exsulatus, –a, –um eris
III sing.
exsulatus, –a, –um erit
I plur.
exsulati, –ae, –a erimus
II plur.
exsulati, –ae, –a eritis
III plur.
exsulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exsuler
II sing.
exsulēris, exsulēre
III sing.
exsulētur
I plur.
exsulēmur
II plur.
exsulemĭni
III plur.
exsulentur
IMPERFETTO
I sing.
exsulārer
II sing.
exsularēris, exsularēre
III sing.
exsularētur
I plur.
exsularēmur
II plur.
exsularemĭni
III plur.
exsularentur
PERFETTO
I sing.
exsulatus, –a, –um sim
II sing.
exsulatus, –a, –um sis
III sing.
exsulatus, –a, –um sit
I plur.
exsulati, –ae, –a simus
II plur.
exsulati, –ae, –a sitis
III plur.
exsulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsulatus, –a, –um essem
II sing.
exsulatus, –a, –um esses
III sing.
exsulatus, –a, –um esset
I plur.
exsulati, –ae, –a essemus
II plur.
exsulati, –ae, –a essetis
III plur.
exsulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exsulāre
II plur.
exsulamĭni
FUTURO
II sing.
exsulātor
III sing.
exsulātor
II plur.
–
III plur.
exsulantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exsulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exsulāri
PERFETTO
Singolare:
exsulatus, –a, –um esse
Plurale:
exsulati, –ae, –a esse
FUTURO
exsulatum esse
GERUNDIVO
exsulandus, –a, –um
SUPINO
exsulatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exsulor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android