exsolvor - Diatesi passiva

(exsolvo, exsolvis, exsolvi, exsolutum, exsolvĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exsolvor
II sing.
exsolvĕris, exsolvĕre
III sing.
exsolvĭtur
I plur.
exsolvĭmur
II plur.
exsolvimĭni
III plur.
exsolvuntur
IMPERFETTO
I sing.
exsolvēbar
II sing.
exsolvebāris, exsolvebāre
III sing.
exsolvebātur
I plur.
exsolvebāmur
II plur.
exsolvebamĭni
III plur.
exsolvebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exsolvar
II sing.
exsolvēris, exsolvēre
III sing.
exsolvētur
I plur.
exsolvēmur
II plur.
exsolvemĭni
III plur.
exsolventur
PERFETTO
I sing.
exsolutus, –a, –um sum
II sing.
exsolutus, –a, –um es
III sing.
exsolutus, –a, –um est
I plur.
exsoluti, –ae, –a sumus
II plur.
exsoluti, –ae, –a estis
III plur.
exsoluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsolutus, –a, –um eram
II sing.
exsolutus, –a, –um eras
III sing.
exsolutus, –a, –um erat
I plur.
exsoluti, –ae, –a eramus
II plur.
exsoluti, –ae, –a eratis
III plur.
exsoluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exsolutus, –a, –um ero
II sing.
exsolutus, –a, –um eris
III sing.
exsolutus, –a, –um erit
I plur.
exsoluti, –ae, –a erimus
II plur.
exsoluti, –ae, –a eritis
III plur.
exsoluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exsolvar
II sing.
exsolvāris, exsolvāre
III sing.
exsolvātur
I plur.
exsolvāmur
II plur.
exsolvamĭni
III plur.
exsolvantur
IMPERFETTO
I sing.
exsolvĕrer
II sing.
exsolverēris, exsolverēre
III sing.
exsolverētur
I plur.
exsolverēmur
II plur.
exsolveremĭni
III plur.
exsolverentur
PERFETTO
I sing.
exsolutus, –a, –um sim
II sing.
exsolutus, –a, –um sis
III sing.
exsolutus, –a, –um sit
I plur.
exsoluti, –ae, –a simus
II plur.
exsoluti, –ae, –a sitis
III plur.
exsoluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exsolutus, –a, –um essem
II sing.
exsolutus, –a, –um esses
III sing.
exsolutus, –a, –um esset
I plur.
exsoluti, –ae, –a essemus
II plur.
exsoluti, –ae, –a essetis
III plur.
exsoluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exsolvĕre
II plur.
exsolvimĭni
FUTURO
II sing.
exsolvĭtor
III sing.
exsolvĭtor
II plur.
III plur.
exsolvuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
exsolutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exsolvi
PERFETTO
Singolare:
exsolutus, –a, –um esse
Plurale:
exsoluti, –ae, –a esse
FUTURO
exsolutum esse
GERUNDIVO
exsolvendus, –a, –um
SUPINO
exsolutu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EXSOLVOR100}}