exscrībor - Diatesi passiva
(exscrībo, exscrībis, exscribi, exscriptum, exscrībĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exscrībor
II sing.
exscrībĕris, exscrībĕre
III sing.
exscrībĭtur
I plur.
exscrībĭmur
II plur.
exscrībimĭni
III plur.
exscrībuntur
IMPERFETTO
I sing.
exscrībēbar
II sing.
exscrībebāris, exscrībebāre
III sing.
exscrībebātur
I plur.
exscrībebāmur
II plur.
exscrībebamĭni
III plur.
exscrībebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exscrībar
II sing.
exscrībēris, exscrībēre
III sing.
exscrībētur
I plur.
exscrībēmur
II plur.
exscrībemĭni
III plur.
exscrībentur
PERFETTO
I sing.
exscriptus, –a, –um sum
II sing.
exscriptus, –a, –um es
III sing.
exscriptus, –a, –um est
I plur.
exscripti, –ae, –a sumus
II plur.
exscripti, –ae, –a estis
III plur.
exscripti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exscriptus, –a, –um eram
II sing.
exscriptus, –a, –um eras
III sing.
exscriptus, –a, –um erat
I plur.
exscripti, –ae, –a eramus
II plur.
exscripti, –ae, –a eratis
III plur.
exscripti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exscriptus, –a, –um ero
II sing.
exscriptus, –a, –um eris
III sing.
exscriptus, –a, –um erit
I plur.
exscripti, –ae, –a erimus
II plur.
exscripti, –ae, –a eritis
III plur.
exscripti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exscrībar
II sing.
exscrībāris, exscrībāre
III sing.
exscrībātur
I plur.
exscrībāmur
II plur.
exscrībamĭni
III plur.
exscrībantur
IMPERFETTO
I sing.
exscrībĕrer
II sing.
exscrīberēris, exscrīberēre
III sing.
exscrīberētur
I plur.
exscrīberēmur
II plur.
exscrīberemĭni
III plur.
exscrīberentur
PERFETTO
I sing.
exscriptus, –a, –um sim
II sing.
exscriptus, –a, –um sis
III sing.
exscriptus, –a, –um sit
I plur.
exscripti, –ae, –a simus
II plur.
exscripti, –ae, –a sitis
III plur.
exscripti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exscriptus, –a, –um essem
II sing.
exscriptus, –a, –um esses
III sing.
exscriptus, –a, –um esset
I plur.
exscripti, –ae, –a essemus
II plur.
exscripti, –ae, –a essetis
III plur.
exscripti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exscrībĕre
II plur.
exscrībimĭni
FUTURO
II sing.
exscrībĭtor
III sing.
exscrībĭtor
II plur.
–
III plur.
exscrībuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
exscriptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exscrībi
PERFETTO
Singolare:
exscriptus, –a, –um esse
Plurale:
exscripti, –ae, –a esse
FUTURO
exscriptum esse
GERUNDIVO
exscrībendus, –a, –um
SUPINO
exscriptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exscrībor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android