exprōmor - Diatesi passiva
(exprōmo, exprōmis, exprompsi, expromptum, exprōmĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exprōmor
II sing.
exprōmĕris, exprōmĕre
III sing.
exprōmĭtur
I plur.
exprōmĭmur
II plur.
exprōmimĭni
III plur.
exprōmuntur
IMPERFETTO
I sing.
exprōmēbar
II sing.
exprōmebāris, exprōmebāre
III sing.
exprōmebātur
I plur.
exprōmebāmur
II plur.
exprōmebamĭni
III plur.
exprōmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exprōmar
II sing.
exprōmēris, exprōmēre
III sing.
exprōmētur
I plur.
exprōmēmur
II plur.
exprōmemĭni
III plur.
exprōmentur
PERFETTO
I sing.
expromptus, –a, –um sum
II sing.
expromptus, –a, –um es
III sing.
expromptus, –a, –um est
I plur.
exprompti, –ae, –a sumus
II plur.
exprompti, –ae, –a estis
III plur.
exprompti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expromptus, –a, –um eram
II sing.
expromptus, –a, –um eras
III sing.
expromptus, –a, –um erat
I plur.
exprompti, –ae, –a eramus
II plur.
exprompti, –ae, –a eratis
III plur.
exprompti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expromptus, –a, –um ero
II sing.
expromptus, –a, –um eris
III sing.
expromptus, –a, –um erit
I plur.
exprompti, –ae, –a erimus
II plur.
exprompti, –ae, –a eritis
III plur.
exprompti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exprōmar
II sing.
exprōmāris, exprōmāre
III sing.
exprōmātur
I plur.
exprōmāmur
II plur.
exprōmamĭni
III plur.
exprōmantur
IMPERFETTO
I sing.
exprōmĕrer
II sing.
exprōmerēris, exprōmerēre
III sing.
exprōmerētur
I plur.
exprōmerēmur
II plur.
exprōmeremĭni
III plur.
exprōmerentur
PERFETTO
I sing.
expromptus, –a, –um sim
II sing.
expromptus, –a, –um sis
III sing.
expromptus, –a, –um sit
I plur.
exprompti, –ae, –a simus
II plur.
exprompti, –ae, –a sitis
III plur.
exprompti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expromptus, –a, –um essem
II sing.
expromptus, –a, –um esses
III sing.
expromptus, –a, –um esset
I plur.
exprompti, –ae, –a essemus
II plur.
exprompti, –ae, –a essetis
III plur.
exprompti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exprōmĕre
II plur.
exprōmimĭni
FUTURO
II sing.
exprōmĭtor
III sing.
exprōmĭtor
II plur.
–
III plur.
exprōmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
expromptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exprōmi
PERFETTO
Singolare:
expromptus, –a, –um esse
Plurale:
exprompti, –ae, –a esse
FUTURO
expromptum esse
GERUNDIVO
exprōmendus, –a, –um
SUPINO
expromptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exprōmor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android