expergēfīo - Diatesi attiva
(expergēfĭo, expergēfis, |expergēfactus sum, expergēfieri)verbo intransitivo anomalo
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expergēfĭo
II sing.
expergēfis
III sing.
expergēfit
I plur.
expergēfīmus
II plur.
expergēfītis
III plur.
expergēfĭunt
IMPERFETTO
I sing.
expergēfiēbam
II sing.
expergēfiēbas
III sing.
expergēfiēbat
I plur.
expergēfiebāmus
II plur.
expergēfiebātis
III plur.
expergēfiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expergēfĭam
II sing.
expergēfĭes
III sing.
expergēfĭet
I plur.
expergēfiēmus
II plur.
expergēfiētis
III plur.
expergēfĭent
PERFETTO
I sing.
expergēfactus, –a, –um sum
II sing.
expergēfactus, –a, –um es
III sing.
expergēfactus, –a, –um est
I plur.
expergēfacti, –ae, –a sumus
II plur.
expergēfacti, –ae, –a estis
III plur.
expergēfacti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expergēfactus, –a, –um eram
II sing.
expergēfactus, –a, –um eras
III sing.
expergēfactus, –a, –um erat
I plur.
expergēfacti, –ae, –a eramus
II plur.
expergēfacti, –ae, –a eratis
III plur.
expergēfacti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expergēfactus, –a, –um ero
II sing.
expergēfactus, –a, –um eris
III sing.
expergēfactus, –a, –um erit
I plur.
expergēfacti, –ae, –a erimus
II plur.
expergēfacti, –ae, –a eritis
III plur.
expergēfacti, –ae, –a erunt
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expergēfĭam
II sing.
expergēfĭas
III sing.
expergēfĭat
I plur.
expergēfiāmus
II plur.
expergēfiātis
III plur.
expergēfĭant
IMPERFETTO
I sing.
expergēfīrem
II sing.
expergēfīres
III sing.
expergēfīret
I plur.
expergēfirēmus
II plur.
expergēfirētis
III plur.
expergēfīrent
PERFETTO
I sing.
expergēfactus, –a, –um sim
II sing.
expergēfactus, –a, –um sis
III sing.
expergēfactus, –a, –um sit
I plur.
expergēfacti, –ae, –a simus
II plur.
expergēfacti, –ae, –a sitis
III plur.
expergēfacti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expergēfactus, –a, –um essem
II sing.
expergēfactus, –a, –um esses
III sing.
expergēfactus, –a, –um esset
I plur.
expergēfacti, –ae, –a essemus
II plur.
expergēfacti, –ae, –a essetis
III plur.
expergēfacti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expergēfi
II plur.
expergēfīte
FUTURO
II sing.
expergēfīto
III sing.
expergēfīto
II plur.
expergēfitōte
III plur.
–
PARTICIPIO
PRESENTE
–
FUTURO
expergēfactūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
expergēfactum
Passivo:
expergēfactu
INFINITO
PRESENTE
expergēfieri
PERFETTO
Singolare:
expergēfactus, –a, –um esse
Plurale:
expergēfacti, –ae, –a esse
FUTURO
Attivo:
expergēfuturūm, –am, –ūm esse, expergēfore
Passivo:
expergefacūm, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
–
Dativo:
–
Accusativo:
–
Ablativo:
–
GERUNDIVO
expergefaciendus, –a, –um
expergēfīo v. intr. an.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android