existumor - Diatesi passiva

(existumo, existumas, existumavi, existumatum, existumāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
existumor
II sing.
existumāris, existumāre
III sing.
existumātur
I plur.
existumāmur
II plur.
existumamĭni
III plur.
existumantur
IMPERFETTO
I sing.
existumābar
II sing.
existumabāris, existumabāre
III sing.
existumabātur
I plur.
existumabāmur
II plur.
existumabamĭni
III plur.
existumabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
existumābor
II sing.
existumabĕris, existumabĕre
III sing.
existumabĭtur
I plur.
existumabĭmur
II plur.
existumabimĭni
III plur.
existumabuntur
PERFETTO
I sing.
existumatus, –a, –um sum
II sing.
existumatus, –a, –um es
III sing.
existumatus, –a, –um est
I plur.
existumati, –ae, –a sumus
II plur.
existumati, –ae, –a estis
III plur.
existumati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
existumatus, –a, –um eram
II sing.
existumatus, –a, –um eras
III sing.
existumatus, –a, –um erat
I plur.
existumati, –ae, –a eramus
II plur.
existumati, –ae, –a eratis
III plur.
existumati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
existumatus, –a, –um ero
II sing.
existumatus, –a, –um eris
III sing.
existumatus, –a, –um erit
I plur.
existumati, –ae, –a erimus
II plur.
existumati, –ae, –a eritis
III plur.
existumati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
existumer
II sing.
existumēris, existumēre
III sing.
existumētur
I plur.
existumēmur
II plur.
existumemĭni
III plur.
existumentur
IMPERFETTO
I sing.
existumārer
II sing.
existumarēris, existumarēre
III sing.
existumarētur
I plur.
existumarēmur
II plur.
existumaremĭni
III plur.
existumarentur
PERFETTO
I sing.
existumatus, –a, –um sim
II sing.
existumatus, –a, –um sis
III sing.
existumatus, –a, –um sit
I plur.
existumati, –ae, –a simus
II plur.
existumati, –ae, –a sitis
III plur.
existumati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
existumatus, –a, –um essem
II sing.
existumatus, –a, –um esses
III sing.
existumatus, –a, –um esset
I plur.
existumati, –ae, –a essemus
II plur.
existumati, –ae, –a essetis
III plur.
existumati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
existumāre
II plur.
existumamĭni
FUTURO
II sing.
existumātor
III sing.
existumātor
II plur.
III plur.
existumantor
PARTICIPIO
PERFETTO
existumatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
existumāri
PERFETTO
Singolare:
existumatus, –a, –um esse
Plurale:
existumati, –ae, –a esse
FUTURO
existumatum esse
GERUNDIVO
existumandus, –a, –um
SUPINO
existumatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EXISTUMOR100}}