exĭnānĭor - Diatesi passiva
(exĭnānĭo, exĭnānis, exinanii, exinanitum, exĭnānīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exĭnānĭor
II sing.
exĭnānīris, exĭnānīre
III sing.
exĭnānītur
I plur.
exĭnānīmur
II plur.
exĭnānimĭni
III plur.
exĭnāniuntur
IMPERFETTO
I sing.
exĭnāniēbar
II sing.
exĭnāniebāris, exĭnāniebāre
III sing.
exĭnāniebātur
I plur.
exĭnāniebāmur
II plur.
exĭnāniebamĭni
III plur.
exĭnāniebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exĭnānĭar
II sing.
exĭnāniēris, exĭnāniēre
III sing.
exĭnāniētur
I plur.
exĭnāniēmur
II plur.
exĭnāniemĭni
III plur.
exĭnānientur
PERFETTO
I sing.
exinanitus, –a, –um sum
II sing.
exinanitus, –a, –um es
III sing.
exinanitus, –a, –um est
I plur.
exinaniti, –ae, –a sumus
II plur.
exinaniti, –ae, –a estis
III plur.
exinaniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exinanitus, –a, –um eram
II sing.
exinanitus, –a, –um eras
III sing.
exinanitus, –a, –um erat
I plur.
exinaniti, –ae, –a eramus
II plur.
exinaniti, –ae, –a eratis
III plur.
exinaniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exinanitus, –a, –um ero
II sing.
exinanitus, –a, –um eris
III sing.
exinanitus, –a, –um erit
I plur.
exinaniti, –ae, –a erimus
II plur.
exinaniti, –ae, –a eritis
III plur.
exinaniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exĭnānĭar
II sing.
exĭnāniāris, exĭnāniāre
III sing.
exĭnāniātur
I plur.
exĭnāniāmur
II plur.
exĭnāniamĭni
III plur.
exĭnāniantur
IMPERFETTO
I sing.
exĭnānīrer
II sing.
exĭnānirēris, exinaniirēre
III sing.
exĭnānirētur
I plur.
exĭnānirēmur
II plur.
exĭnānirēmini
III plur.
exĭnānirentur
PERFETTO
I sing.
exinanitus, –a, –um sim
II sing.
exinanitus, –a, –um sis
III sing.
exinanitus, –a, –um sit
I plur.
exinaniti, –ae, –a simus
II plur.
exinaniti, –ae, –a sitis
III plur.
exinaniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exinanitus, –a, –um essem
II sing.
exinanitus, –a, –um esses
III sing.
exinanitus, –a, –um esset
I plur.
exinaniti, –ae, –a essemus
II plur.
exinaniti, –ae, –a essetis
III plur.
exinaniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exĭnānīre
II plur.
exĭnānimĭni
FUTURO
II sing.
exĭnānītor
III sing.
exĭnānītor
II plur.
–
III plur.
exĭnāniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
exinanitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exĭnānīri
PERFETTO
Singolare:
exinanitus, –a, –um esse
Plurale:
exinaniti, –ae, –a esse
FUTURO
exinanitum esse
GERUNDIVO
exĭnāniendus, –a, –um
SUPINO
exinanitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exĭnānĭor v. tr. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android