exĕcror - Diatesi attiva
(exĕcror, exĕcrāris, execratus sum, exĕcrāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exĕcror
II sing.
exĕcrāris, exĕcrāre
III sing.
exĕcrātur
I plur.
exĕcrāmur
II plur.
exĕcramĭni
III plur.
exĕcrantur
IMPERFETTO
I sing.
exĕcrābar
II sing.
exĕcrabāris, exĕcrabāre
III sing.
exĕcrabātur
I plur.
exĕcrabāmur
II plur.
exĕcrabamĭni
III plur.
exĕcrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exĕcrābor
II sing.
exĕcrabĕris, exĕcrabĕre
III sing.
exĕcrabĭtur
I plur.
exĕcrabĭmur
II plur.
exĕcrabimĭni
III plur.
exĕcrabuntur
PERFETTO
I sing.
execratus, –a, –um sum
II sing.
execratus, –a, –um es
III sing.
execratus, –a, –um est
I plur.
execrati, –ae, –a sumus
II plur.
execrati, –ae, –a estis
III plur.
execrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
execratus, –a, –um eram
II sing.
execratus, –a, –um eras
III sing.
execratus, –a, –um erat
I plur.
execrati, –ae, –a eramus
II plur.
execrati, –ae, –a eratis
III plur.
execrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
execratus, –a, –um ero
II sing.
execratus, –a, –um eris
III sing.
execratus, –a, –um erit
I plur.
execrati, –ae, –a erimus
II plur.
execrati, –ae, –a eritis
III plur.
execrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exĕcrer
II sing.
exĕcrēris, exĕcrēre
III sing.
exĕcrētur
I plur.
exĕcrēmur
II plur.
exĕcremĭni
III plur.
exĕcrentur
IMPERFETTO
I sing.
exĕcrārer
II sing.
exĕcrarēris, exĕcrarēre
III sing.
exĕcrarētur
I plur.
exĕcrarēmur
II plur.
exĕcraremĭni
III plur.
exĕcrarentur
PERFETTO
I sing.
execratus, –a, –um sim
II sing.
execratus, –a, –um sis
III sing.
execratus, –a, –um sit
I plur.
execrati, –ae, –a simus
II plur.
execrati, –ae, –a sitis
III plur.
execrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
execratus, –a, –um essem
II sing.
execratus, –a, –um esses
III sing.
execratus, –a, –um esset
I plur.
execrati, –ae, –a essemus
II plur.
execrati, –ae, –a essetis
III plur.
execrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exĕcrāre
II plur.
exĕcramĭni
FUTURO
II sing.
exĕcrātor
III sing.
exĕcrātor
II plur.
–
III plur.
exĕcrantor
INFINITO
PRESENTE
exĕcrāri
PERFETTO
Singolare:
execratus, –a, –um esse
Plurale:
execrati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
execratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
execratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
exĕcrans, –antis
FUTURO
execratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
execratum
Passivo:
execratu
GERUNDIO
Genitivo:
exĕcrandi
Dativo:
exĕcrando
Accusativo:
exĕcrandum
Ablativo:
exĕcrando
GERUNDIVO
exĕcrandus, –a, –um
exĕcror v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android