excĭpĭor - Diatesi passiva
(excĭpĭo, excĭpis, excepi, exceptum, excĭpĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
excĭpĭor
II sing.
excĭpĕris, excĭpĕre
III sing.
excĭpĭtur
I plur.
excĭpĭmur
II plur.
excĭpimĭni
III plur.
excĭpiuntur
IMPERFETTO
I sing.
excĭpiēbar
II sing.
excĭpiebāris, excĭpiebāre
III sing.
excĭpiebātur
I plur.
excĭpiebāmur
II plur.
excĭpiebamĭni
III plur.
excĭpiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
excĭpĭar
II sing.
excĭpiēris, excĭpiēre
III sing.
excĭpiētur
I plur.
excĭpiēmur
II plur.
excĭpiemĭni
III plur.
excĭpientur
PERFETTO
I sing.
exceptus, –a, –um sum
II sing.
exceptus, –a, –um es
III sing.
exceptus, –a, –um est
I plur.
excepti, –ae, –a sumus
II plur.
excepti, –ae, –a estis
III plur.
excepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exceptus, –a, –um eram
II sing.
exceptus, –a, –um eras
III sing.
exceptus, –a, –um erat
I plur.
excepti, –ae, –a eramus
II plur.
excepti, –ae, –a eratis
III plur.
excepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exceptus, –a, –um ero
II sing.
exceptus, –a, –um eris
III sing.
exceptus, –a, –um erit
I plur.
excepti, –ae, –a erimus
II plur.
excepti, –ae, –a eritis
III plur.
excepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
excĭpĭar
II sing.
excĭpiāris, excĭpiāre
III sing.
excĭpiātur
I plur.
excĭpiāmur
II plur.
excĭpiamĭni
III plur.
excĭpiantur
IMPERFETTO
I sing.
excĭpĕrer
II sing.
excĭperēris, excĭperēre
III sing.
excĭperētur
I plur.
excĭperēmur
II plur.
excĭperemĭni
III plur.
excĭperentur
PERFETTO
I sing.
exceptus, –a, –um sim
II sing.
exceptus, –a, –um sis
III sing.
exceptus, –a, –um sit
I plur.
excepti, –ae, –a simus
II plur.
excepti, –ae, –a sitis
III plur.
excepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exceptus, –a, –um essem
II sing.
exceptus, –a, –um esses
III sing.
exceptus, –a, –um esset
I plur.
excepti, –ae, –a essemus
II plur.
excepti, –ae, –a essetis
III plur.
excepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
exceptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
excĭpi
PERFETTO
Singolare:
exceptus, –a, –um esse
Plurale:
excepti, –ae, –a esse
FUTURO
exceptum esse
GERUNDIVO
excĭpiendus, –a, –um
SUPINO
exceptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
excĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android