exambĭor - Diatesi passiva
(exambĭo, exambis, exambivi, exambitum, exambīre)verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exambĭor
II sing.
exambīris, exambīre
III sing.
exambītur
I plur.
exambīmur
II plur.
exambimĭni
III plur.
exambiuntur
IMPERFETTO
I sing.
exambiēbar
II sing.
exambiebāris, exambiebāre
III sing.
exambiebātur
I plur.
exambiebāmur
II plur.
exambiebamĭni
III plur.
exambiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exambĭar
II sing.
exambiēris, exambiēre
III sing.
exambiētur
I plur.
exambiēmur
II plur.
exambiemĭni
III plur.
exambientur
PERFETTO
I sing.
exambitus, –a, –um sum
II sing.
exambitus, –a, –um es
III sing.
exambitus, –a, –um est
I plur.
exambiti, –ae, –a sumus
II plur.
exambiti, –ae, –a estis
III plur.
exambiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exambitus, –a, –um eram
II sing.
exambitus, –a, –um eras
III sing.
exambitus, –a, –um erat
I plur.
exambiti, –ae, –a eramus
II plur.
exambiti, –ae, –a eratis
III plur.
exambiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exambitus, –a, –um ero
II sing.
exambitus, –a, –um eris
III sing.
exambitus, –a, –um erit
I plur.
exambiti, –ae, –a erimus
II plur.
exambiti, –ae, –a eritis
III plur.
exambiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exambĭar
II sing.
exambiāris, exambiāre
III sing.
exambiātur
I plur.
exambiāmur
II plur.
exambiamĭni
III plur.
exambiantur
IMPERFETTO
I sing.
exambīrer
II sing.
exambirēris, exambivirēre
III sing.
exambirētur
I plur.
exambirēmur
II plur.
exambirēmini
III plur.
exambirentur
PERFETTO
I sing.
exambitus, –a, –um sim
II sing.
exambitus, –a, –um sis
III sing.
exambitus, –a, –um sit
I plur.
exambiti, –ae, –a simus
II plur.
exambiti, –ae, –a sitis
III plur.
exambiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exambitus, –a, –um essem
II sing.
exambitus, –a, –um esses
III sing.
exambitus, –a, –um esset
I plur.
exambiti, –ae, –a essemus
II plur.
exambiti, –ae, –a essetis
III plur.
exambiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exambīre
II plur.
exambimĭni
FUTURO
II sing.
exambītor
III sing.
exambītor
II plur.
–
III plur.
exambiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
exambitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exambīri
PERFETTO
Singolare:
exambitus, –a, –um esse
Plurale:
exambiti, –ae, –a esse
FUTURO
exambitum esse
GERUNDIVO
exambiendus, –a, –um
SUPINO
exambitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exambĭor v. tr. e intr. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android